- Strona główna
- » Duchowe
- » Słowiańska Spuścizna
- » Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Haratia trzecia
Wielka Assa
Na początku Lata Kapłanki Ognia,
na pięćset siedemdziesiątym szóstym Kręgu Życia
od Wielkiego Przesiedlenia z Daarii,
według Kręgolecia Czisłoboga naszego,
w Dzień Wielkiej Inglii,
kiedy Wielce Mądrzy Kapłani
zapalają Święty żywy ogień,
we wszystkich siołach Świętej Rasy
i w Asgardzie Irijskim.
................
Zostanie opowiedziane wam,
dziecięta Rasy Wielkiej
i potomkowie Rodu Niebieskiego,
o czasach pradawnych i pięknych,
o Mądrości przez Starożytnych Kapłanów zachowanej.
O Wielkiej Assie między Światem a Ciemnością,
która ogarnęła Światy Jawi Nawi i Prawi,
i dla nadchodzących czasów
w tej Haratii Światła
nakreślonej Darrungom Wirritom.
Wzniósłszy Chwałę wszystkim
Jasnym Wysokim Bogom,
i Wielkiemu Rodowi Niebieskiemu,
tak ujrzycie sercem swoim,
wielkość Światów Światła, przez to,
co opowie pieśń czarownika Sładagora,
w da'Aryjskim Rodzie Parda zachowywana.
................
Milenia lat temu,
a być może i wczoraj,
gdyż Wieczność nie zna
ograniczenia w czasie,
w Jasnym Świecie Arlegów, który obejmuje
dwieście pięćdziesiąt sześć wymiarów,
odbyła się Wielka Assa,
Wielka bitwa Sił Światła i Ciemności.
................
................
Jeden ze Szlachetnych Arlegów - Czarnobóg,
postanowił, za pomocą chytrości,
obejść ustanowione przez Boga Swaroga
Wszechświatowe Prawa wspinania się
po Złotej Drodze rozwoju duchowego.
I mówił on współbraciom swym:
Jeśli, my, Szlachetne Arlegi,
zdejmiemy Ochronne Pieczęcie
z Ukrytej Starożytnej Mądrości
swojego Świata dla Światów niższych.
Wtedy zdejmą zgodnie z Prawem
Boskiej Zgodności
i dla nas Ochronne Pieczęcie
z Ukrytej Starożytnej Mądrości
wszystkich Światów Najwyższych.
I otworzy się swobodne przejście w górę
po Złotej Drodze rozwoju duchowego
dla nas, Szlachetnych Arlegów,
a także pomoże Wiedza ta
wszystkim Duchom i Duszom z różnych Światów,
znajdujących się poniżej Świata Arlegów,
poznać Ukrytą Starożytną Mądrość
wszystkich Światów, a poznawszy, stanąć obok
z Bogiem Swarogiem i innymi Swarożycami...
................
................
Ale spotkał Arleg Czarnobóg
godny odpór w osobie
Szlachetnego Arlega - Białoboga,
Naczelnego Strażnika Ukrytej
Starożytnej Mądrości Świata Arlegów,
strzegącego Ochronne Pieczęcie
Ukrytej Starożytnej Mądrości danego Świata,
i nie udał się chytry plan Czarnoboga.
Rozgłosił wtedy po wszystkich Światach,
Obszarach i Realnościach,
leżących na Złotej Drodze,
przywołujący zew Czarnoboga.
Legów wzywał do sobie na pomoc.
................
................
I zjawił się na zew Czarnoboga
cały wielowymiarowy Świat Legów,
i niewzywani przylecieli do niego
Ciemne Legi, Ciemne Arlegi
i Kościej, władcy Piekła,
a z nimi całe wojsko piekła
przyleciało do niego.
Nie mógł Białobóg jeden oprzeć się
takim wielkim ciemnym mocom.
I zerwał Czarnobóg pierwszą Ochronną Pieczęć,
Pieczęć ze Starej Wiedzy Świata Arlegów,
i Wiedza szeroko rozlała się po Światach,
poniżej Świata Arlegów leżących,
aż do samych głębin Piekła.
................
................
Z kolei zabrzmiało wtedy
zew mądrego Białoboga, widzącego,
że nie może on jeden uchronić
Ochronne Pieczęcie z Ukrytej Starożytnej
Mądrości Świata Arlegów.
Wezwał na pomoc Wyższe Światy,
i do Strażników Świata Poznania zwrócił się on.
Ale obojętnymi pozostali Strażnicy
Ukrytej Starożytnej Mądrości Świata Poznania,
gdyż nie chcieli z Czarnobogiem walczyć,
uznając go wolnym w wyborze swych czynów.
................
................
Na wezwanie Szlachetnego Białoboga
odpowiedzieli tylko Strażnicy
Ukrytej Starej Mądrości
Światów Przedsięwzięć, a także Bogowie-Obrońcy
z wszystkich Wyższych Światów i Realności.
I okryli cały Świat Arlegów
gęstą energetyczną kopułą
Lodowego Milczenia,
i zaczęła się Wielka Assa
między Jasnymi i Ciemnymi siłami,
i w Światach zatrzymał się czas.
Wielka Bitwa objęła liczne Ziemie
Światów Jawi i Nawi,
od samego Piekła do Świata Nirwany.
................
................
Lecz nie chciały Szlachetne Arlegi
ni w Wielkiej Assie brać udziału,
ni walczyć przeciwko Bogom-Obrońcom
z wszystkich Wyższych Światów i Realności,
ni wewnątrz gęstej energetycznej kopuły
Lodowego Milczenia, stworzonej przez Strażników
Ukrytej Starożytnej Mądrości
Światów Przedsięwzięć pozostawać.
Swoimi sztucznymi Słońcami
roztopili przylegającą część
kopuły Lodowego Milczenia
i zeszli w Świat Legow
i w Światy Pośrednie,
a Czarnobóg, także nie zechciał wewnątrz
kopuły Lodowego Milczenia zostawać,
zszedł i znalazł sobie schronienie
w Świecie Ciemnych Arlegow.
................
Od początku Wielkiej Assy
jakby nad Światem Arlegów podniósł się Białobóg,
gdyż połączył wołaniem swym Jasne Siły
i wiódł ich do walki przeciwko bojom Ciemnych Światów.
Zwyciężonych Ciemnych Legów i Ciemnych Arlegów
wysyłali w te Światy, z których przyszli,
wziąwszy od nich wielką przysięgę
nie naruszania Prawa wspinaczki
po Złotej Drodze rozwoju duchowego,
ustalonej przez Boga Swaroga.
Tylko Kościej, władca Piekła,
z resztami wojsk swoich napływali
do przejścia w kopule Lodowego Milczenia,
które stworzyli Szlachetne Arlegi.
I ukryli się w Piekle swoim uświadamiając sobie,
że Jasne Siły nie przenikają
w obce Światy i Realności,
niosąc na sztandarach swoich Tragi Wojny.
................
................
Z woli Swaroga Bogowie-Obrońcy
z wszystkich najwyższych Światów i Realności
stworzyli Granicę, Światło i Ciemność dzielącą,
żeby nie mogły przenikać siły ciemne
w Jasne Ziemie Swargi Wielkiej.
Granicę przeprowadzili na Ziemiach w Jawi,
żeby oddzielić Światło od Ciemności Świata Nawi.
Jawna Granica podzieliła wszystkie Realności Nawi,
i Ciemną Nawi zawlekli poniżej Jawi.
Jawi rozszerzała się, rosła i wzmocniła się,
sobą przykrywszy wszystkie przejścia do Piekła.
A także dla Ciemnych Arlegów i Legów,
co przeciw Białobogowi walczyli
i w Swardze Najświętszej zło czynili.
................
Jawa bezgraniczna, jak miedza, oddzieliła
Świat Piekła i Ciemności, gdzie przewodzi siła
Mądrości Starożytnego Poznania Świata,
gdzie Sumienie przewodzi, Światło, a nie siła.
Ale ciemne moce, skosztowawszy Wiedzy,
swoje spojrzenie kierują ku Światom Tworzenia.
................
* * *
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Haratia czwarta
Stworzenie Światów
Na samym początku Lata Kapłanki Ognia [1],
w pięćset siedemdziesiątym szóstym Kręgu Życia
od Wielkiego Przesiedlenia z Daarii [2],
według Kręgolecia Czisłoboga naszego,
po Dniu Wielkiej Inglii,
kiedy Wielce Mądrzy Kapłani
zapalali Święty Źywy Ogień
we wszystkich siołach Świętej Rasy [3]
i w Asgardzie Iryjskim [4].
Zostanie opowiedziane wam, dziecięta Rasy Wielkiej
i potomkowie Rodu Niebieskiego,
o czasach pradawnych i pięknych,
o Mądrości Pradawnej przez Kapłanów zachowanej.
O organizacji różnych Światów
i nowej Wielkiej Assie [5]
pomiędzy Światłem i Ciemnością,
która otoczyła cztery Gmachy Swargi [6]
i Midgard-Ziemię [7], i dla przyszłych czasów
w tej Haratii Światła zapisanej
Darrungom [8] Wirritom.
Wzniósłszy Chwałę wszystkim
Jasnym Wysokim Bogom,
i Wielkiemu Rodowi Niebieskiemu,
tak ujrzycie sercem swoim
Wielkość Życia w Światach, przez to,
co opowie pieśń czarownika Sładagora,
w da'Aryjskim Rodzie Parda zachowywana.
................
W wielkim kraju Ta-Kiemi [9],
który znajdował się na wschodzie od Antłani [10]
i na południe od Wielkiej Wieniei [11],
mieszkały liczne plemiona
ze skórą koloru Mroku [12] i plemiona
ze skórą koloru zachodzącego Słońca [13].
Wśród tych plemion istniały
dwie potężne kasty Kapłanów,
które miały trzy Duchowe Nauki,
otrzymane od h'Aryjów
przybyłych z kraju Antów.
................
Jedna Duchowa Nauka - zewnętrzna,
nie przedstawiająca tajemnicy,
dana narodowi Ta-Kiemi
przez Kapłanów głównej kasty i
nie uważana przez samych Kapłanów
za prawdziwą Wiarę, głosiła,
że Dusza każdego człowieka
po śmierci przenosi się w ciało
człowieka tej lub innej kasty,
czasem wielkiego Wodza
albo nawet Naczelnego Kapłana.
Gdy czyste i godne
było życie zmarłego człowieka.
A także w ciało zwierzęcia,
owada albo nawet rośliny,
kiedy niegodnie było przeżyte
człowieka jego własne życie.
Ale sami Kapłani danej kasty
wyznawali inną Duchową Naukę.
................
................
Oni szczerze myśleli i wierzyli, że
przeniesienie ludzkich Dusz dokonuje się
nie tylko na naszej Midgard-Ziemi,
ale że Dusze zmarłych ludzi odchodzą
i na inne Ziemie naszego Wszechświata,
gdzie materializują się w ciała ludzi
albo zwierząt innych Światów,
w zależności od ich postępków
w Jawnym życiu na Midgard-Ziemi.
I to prawo nazywali Karmą,
na cześć Wielkiej Bogini Karny,
która czuwa nad przestrzeganiem
Prawa Duchowej Doskonałości.
Jednak wśród Kapłanów drugiej kasty
była grupa jeszcze wyżej poświęconych,
mało komu z Kapłanów niższych kast znana,
posiadająca inną Duchową Naukę,
silnie odróżniająca się od poprzednich.
Głosiła ta Duchowa Nauka,
że nasz otaczający Jawny Świat,
Świat żółtych Gwiazd i systemów słonecznych,
tylko ziarnkiem piasku w bezgranicznym Wszechświecie.
Że istnieją Gwiazdy i Słońca białe,
niebieskie, liliowe, różowe, zielone,
Gwiazdy i Słońca kolorów, nam nieznanych,
naszymi zmysłami nie pojmowanych.
I nieskończenie duża ich liczba,
bezgraniczna ich różnorodność,
bezgraniczne Obszary je dzielące.
................
................
................
I wszyscy te rozmaite Światy -
niczym Ogniste świetliki,
stojące u wejścia do Gmachu Twórcy,
którego imię - Wielki Ra-M-Ha.
I wszystkie te rozmaite Światy -
niczym przed innymi Światami,
poza naszym Wszechświatem leżącymi,
i znowu bezgranicznie duża ich liczba
i bezmiernie duża ich różnorodność.
Nieskończoności Nieskończone dzielą
wszystkie te różno- i wielorodne Światy.
................
I uczyli ci Wielce Mądrzy Kapłani,
czym w naszym Wszechświecie jest
Złota Droga Duchowej Wspinaczki,
prowadząca w górę i zwana - Swaga,
na której rozmieszczone Harmonijne Światy,
i następują one jedne za drugimi:
Świat Ludzi, Świat Legów, Świat Arlegów,
Światy Aranów, Światy Sijan, Świat Nirwany,
Światy Przedsięwzięć, Świat Siły Duchowej,
Świat Poznania, Świat Harmonii,
Świat Duchowego Światła, Światy Duchowej Własności,
Świat Prawa, Światy Twórczości, Świat Prawdy,
Światy Opiekunów i mnóstwo innych
do samego Największego Świata Prawi.
Niektórzy z Wyższych Nosicieli
Duchowego Dorobku w naszym Wszechświecie
po dobroci swej zeszli i
rozmieścili Światy swoje między
Światami Arlegow i Aranow,
aby bliżej potrzebujących pomocy
rozmieścić stany swoje.
................
Światy na Złotej Drodze rozmieszczone,
to te, o których mówi się w Pradawnych Wedach.
Jeżeli Świat Ludzi czteromiarowy,
to Światy, rozmieszczone na Złotej Drodze,
posiadają liczbę liczbę wymiarów:
Świat Legów 16,
Świat Arlegów 256,
Światy Aranów 65.536,
Światy Sijanij 65.5362,
Świat Nirwany 65.5364,
Światy Przedsięwzięć 65.5368,
Świat Duchowej Siły 65.53616,
Świat Poznania 65.53632,
Świat Harmonii 65.53664,
Świat Duchowego Światła 65.536128,
Światy Duchowej Własności 65.536256,
Świat Prawa 65.536512,
Światy Twórczości 65.5361024,
Świat Prawdy 65.5362048,
Światy Opiekunów 65.5364096.
Istnieją także Światy pośrednie:
pięcio, siedmio, dziewięcio, dwunasto i
mniejszej liczbie wymiarów.
W końcu Swagi przebiega Granica, za którą
zaczyna się Największy Świat Prawi.
Oprócz Harmonijnych i pośrednich Światów,
rozmieszczonych na Złotej Drodze,
istnieją Realności pochodne:
czasu, obszaru, błądzących Duchów,
zmieniających się obrazów, cieni, dźwięków, cyfr,
Świat Ciemności zwany także Piekłem,
przepaści, gdzie weszły najcięższe
cząstki pierwotnego mroku.
................
................
Światy na Złotej Drodze rozmieszczone,
są bardziej harmonijne i bardziej
ukończone w swych przejawach,
niż Realności pośrednie:
tak, chociaż w Realności pięciu wymiarów
jest więcej możliwości
dla rozwoju Duchów, niż w naszym Świecie Jawy,
ale z powodu wiecznego nieładu
w Realności pięciu wymiarów często
eksplodują cząstki pierwotnego mroku.
................
................
Przykładem Przestrzeni i Realności
o mniejszej liczbie wymiarów
mogą służyć Światy dźwięków,
cieni, lustrzanych wyobrażeń,
wiecznie zmieniających się obrazów,
gdzie odbywają się ciągłe przemiany.
Tam kwiat może stać się przez chwilę
Zwitkiem Haratii, następnie robakiem, kłusem i.t.d.
I wszystkie te Światy i Realności
nie są rozmieszczone oddzielnie,
a wnikają w siebie nawzajem.
Więc tam, gdzie w jednej Realności
szaleją wielkie fale morza,
w innej Realności szumi las
albo stoją wysokie góry,
pokryte wiecznym śniegiem.
................
................
Przyczyną przejścia z jednej Realności
w inną, nową Realność,
jest zmiana siłowych linii Duchów
i Prawo Bogini Karny.
A nieskończone Przestrzenie,
Realności te dzielące, przejawiają się,
jakby ulicami w dużym mieście,
gdzie w swoim pierwotnym wyglądzie mogą
spotykać się Duchy różnych Światów.
Jednakże wtedy, gdy Duchy wchodzą w cudzy Świat
albo Realność, powinny one podporządkowywać się
istniejącym w danym Świecie Prawom.
................
Właściwością Światowej struktury
jest to, że wszystkie Światy,
wszystkie Realności, niezależnie
od określającej je liczby wymiarów,
znajdują się w jednym i tym samym miejscu,
w odniesieniu do ludzkiego rozumienia
i do tej Nieskończonej skrytości,
wypełniającej cały nasz Wszechświat.
Ale między Światami a Realnościami
różnych wymiarów istnieją przeszkody,
pokonać które i przystosować się
do życia w innym Świecie albo Realności można,
tylko otrzymawszy taką ilość zmysłów
i te wartości, które takiemu Światu
albo Realności są właściwe.
................
Niektóre Światy lub Wszechświaty
z jednakową ilością wymiarów
współistnieją obok siebie,
podczas gdy Realności
przenikają się jedna w drugą.
Jednakże posiadając jakościowo różne zmysły
lub różne formy i warunki życia,
mieszkańcy tych Realności, istniejących
w jednej wymiarowo-przestrzennej strukturze,
między sobą nie stykają się
i czasami nawet nie podejrzewają
wzajemnego istnienia.
................
I w każdej takiej Realności istnieje
własna Przyroda, płynie własny Czas,
istnieją swoje własne Prawa,
właściwe tylko tej Realności.
Wiele z tych Praw
trudne do postrzeżenia człowiekowi,
żyjącego w naszym Jawnym Świecie,
gdyż one nie układają się w ogólnie przyjęte
ramki ludzkiego postrzegania,
w ramki danej formy istnienia,
a w konsekwencji takiemu człowiekowi
niepojętymi i zrozumiałymi są
Prawa obcych Realności.
................
Poznanie otaczającej świat Przyrody
i swego wewnętrznego świata
prowadzi człowieka do uświadomienia sobie
jako integralnej części Wszechświata.
I jeżeli poznanie uzupełnia się
umiejętnością tworzenia, to otwiera to
przed człowiekiem możliwość poznawania
nie tylko swego Świata Jawi,
lecz także innych Światów i Realności,
niekiedy leżące za progiem
ludzkiego postrzegania i rozumienia.
................
Przejście w inny Świat lub Realność
jest możliwe, jednakże do tego niezbędnym
przekroczyć przez próg, który
związany jest ze stratą ciała danego wymiaru.
Takie przejście w Świecie Jawi
ludzie zwą śmiercią.
Jeżeli Wyższe istoty z innych Światów i
Realności spadną w dany Świat,
to zaczynają one postrzegać się tutaj
nie w swej pierwotnej, prawdziwej naturze,
lecz w formach postrzegania danego Świata,
które dostępne są wyłącznie jego mieszkańcom.
Czym bardziej złożona struktura Świata
lub Realności w określonym
miejscu Złotej Drogi,
tym większa szansa dla mieszkańców
tego miejsca wpłynięcia na świadomość
Światów albo Realności mniejszej złożoności.
................
W podstawie Złotej Drogi
znajduje się Świat Ludzi, i
wzniesienie człowieka w Wyższy Świat
albo Wyższą Realność jest możliwy
tylko w rezultacie Rozwoju Duchowego.
Dlatego do Świata Ludzi przychodzili Bogowie
i przychodzą Nauczyciele ludzkości.
To istoty bardzo Wysokie
w porządku złożoności, które
schodzą by prowadzić
i przekazywać Wyższej Wiedzy i Przykazań.
Przecież nad rozwojem Duchowym
i Duchowej istoty człowieka
pracuje nie tylko on sam,
ale i Wszechświatowe Siły, wznoszące
człowieka lub wstrzymujące
rozwój jego Ducha i Duszy.
................
Wspinaczka mieszkańców
z jednej Realności w Wyższą
nie koniecznie odbywa się stopniowo.
Jeżeli w swoim rozwoju osobowość
uzyskuje możliwość przyswojenia sobie
i rozumienia złożoności
najbliższego harmonijnego Świata
na Złotej Drodze, to to
skokiem poprzenosi go w Wyższy Świat,
z pominięciem rozmaitych Światów i
Realności pośrednich wymiarów.
Los każdej Duchowej istoty
w dużej mierze zależy
od Bogini Karny, która sprzyja
lub przeszkadza jej rozwojowi
i postrzeganiu zasadniczo nowych
struktur i form Wyższych Światów.
................
Uwolniwszy się od ciała fizycznego,
osobowość wybiera tę Realność,
która najbardziej odpowiada jej
Duchowemu i Duszowemu rozwojowi.
Te Realności odnoszą się
do tej Nieskończoności,
co i odpowiadające jej
miejsce na Złotej Drodze,
ale strukturalne formy i treść
w nich przedstawione są w innych kombinacjach.
Nic we Wszechświecie nie przeszkadza
wspinaczce Ducha, oprócz niego samego.
Dostając się w określone miejsce Swagi,
w zależności od poziomu własnego
Rozwoju duchowego, osobowość zaczyna żyć
według Prawa Świata danej Nieskończoności.
................
................
W szeregu Nieskończoności jest
jedna, będąca
większą niż gigantyczna kula,
powierzchnią która jest
granicą danej Nieskończoności.
Która gdzieś tam prawie styka się
z innymi Nieskończonościami,
także przejawiającymi się w charakterze kul,
a w miejscach, gdzie utworzyły się
stożkowate Przestrzenie między
kulistymi Nieskończonościami,
są Światy, będące
jakby piramidy albo stożki,
których trzy strony oraz podstawy
stanowią wgniecione powierzchnie.
................
................
Na jednej z takich gigantycznych kul
żyją bardzo utalentowane istoty,
które według ziemskim standardów
można nazwać ludźmi, chociaż oni
tylko w przybliżeniu przypominają ludzi.
Niektóre ich mieszkania przypominają drzewa,
inne - gigantyczne grzyby
albo piękne olbrzymie kwiaty,
do których wejść wznoszą się
na specjalnych latających maszynach,
podobnych na ziemskich Wajtman.
................
Spotyka się i dziwniejsze mieszkania:
jakby słup dymu podnosi się tam
szeroką i długą spiralą,
a w pustkach tej spirali żyją ludzie.
Wszyscy oni żywią się rozmaitym pożywieniem,
przygotowanym z grudek energii tego Świata.
To pożywienie łatwo pobiera się,
kiedy potrzebna, z gruntu i powietrza,
i w niezmiernie małych ilościach jest wchłaniana.
Ludzie odziewają się we wspaniałe tkaniny,
stworzone z różnych potoków energii.
Żadnych innych potrzeb oni nie znają.
Ci ludzie dysponują wszelkimi możliwymi
maszynami i mechanizmami,
będącymi współwłasnością wszystkich Rodów,
i młodzi ludzie chętnie pracują na nich,
robiąc z grudek energii
wszystko co potrzebne lub pożądane.
................
Czasem osobowość wpada w Światy,
które są poza wszelkimi związkiemi
ze Złotą Drogą,
to Realności przypadkowe:
czasu, przestrzeni, karmy, obłędu,
błąkających się Duchów i Świata Ciemności,
zwanego także Piekielnym Światem.
Oprócz tego, ona może dostać się
w pośrednie Realności Swagi,
które odznaczają się niepewnością,
naruszeniem związków przyczynowo-skutkowych.
W nich odbywa się to, co mieszkańcy
Harmonijnego Świata przyjmują jak cud.
Jednak dla mieszkańców pośrednich
Realności to niezmiernie niewygodne:
nigdy nie można z całą pewnością
przewidzieć wyników swych działań.
................
Na całej długości Złotej Drogi
działa Jedyne Prawdziwe
i Bezwarunkowe Prawo Wszechświata:
Miłość do wszystkiego, co istnieje
oraz Tworzenie, zaś Narodziny Miłości
poprzedza Mądra Wiedza.
Drogą miłości i Wiedzy każda
Duchowa istota rozwija się,
wznosząc się do Stwórcy
i stopniowo pojmuje dzieło jego,
a poznawszy zaczyna tworzyć
coś własnego pełnego Miłości.
Najwyższym zaś przejawem Miłości jest
poświęcenie się pomocy niżej rozwiniętym.
Tak postępują Legi, prowadzące ludzi,
i Najwyżsi Nosiciele Duchowego Dziedzictwa,
którzy niosą ludziom Wiedzę
o Najwyższej, doskonałej Miłości.
Miłość uczy rozumienia,
miłosierdzia i ofiarności.
Te cechy przygotowują człowieka
do służenia pozostałym i do twórczości,
które rozpatruje się jak walkę ze złem,
jak współudział w czynnej przemianie Świata.
................
Należy poprawnie rozpatrzeć
walkę ze złem. Zło nie jest absolutne.
Zło - wszelkie jest tylko przejawem
niedorozwoju i niewiedzy.
Nawet Demony, niższe istoty mrocznego Świata,
nie są pozbawione nadziei na Duchowy wzrost
w odległej przyszłości,
na wyzwolenie z brudu i złości
w rezultacie długotrwałej drogi
rozwoju pod kierunkiem Najwyższych
Opiekunów duchowych Złotej Drogi.
................
................
Czyn każdej Duchowej istoty
w pierwszej kolejności odbija się na niej samej.
Ponieważ dowolna indywidualność
posiada absolutną wolność wyboru,
jej decyzja oddziałuje na jej strukturę.
Od wyboru zależy jej dalszy los:
jednymi działaniami rozwijająca się osobowość
sprzyja swojemu wznoszeniu w górę
w różnym miejscach Złotej Drogi,
innymi obciąża siebie, umacnia związki,
które hamują rozwój
albo i ściągają w dół, w Ciemne Światy.
Prawem Bogini Karny,
w przypadku niemożliwości wznoszenia
zachodzi konieczność przejścia
od nowa całego Kręgu Życia,
ale już w innym Realnościach,
celem dokonania niezbędnej pracy
nad swoją Duchową istotą.
................
W prymitywnym ludzkim postrzeganiu
Prawo Bogini Karny wygląda jak idea
Trzech Wielkich Sądów po śmierci,
zwanych także Sądem Ostatecznym.
W rzeczywistości żadnego sądu ostatecznego nie ma,
jest tylko opóźnienie wznoszenia się,
a i tak tylko czasowo, dlatego że
wszystko podporządkowane jest Jedynemu Prawu
Wznoszenia się od niższego ku najwyższemu.
Zło, nawet mimowolnie stworzone,
zawsze obciąża swego twórcę.
Tylko tam, gdzie istoty Duchowe
są na tyle wysokie, że wznoszenie przejawia się
naturalnym warunkiem ich życia,
które same nakierowane są na wsparcie
we wspinaczce niższych istot,
tam Karma, jak nieuchronna prawidłowość
wznoszenia w Świecie Duchowym,
ustępuje innemu działającemu przewodnictwu
jawiącemu się w postaci Miłości.
................
................
Mieszkańcy rozlicznych Światów i Realności
szukają maksymalnie pełnego spełnienia
obrazu Życia i własnej istoty.
Tak, Duchy Żywiołowych Sił widzą szczęście
w odkryciu potęgi i zwycięstwie nad żywiołami;
Duchy Gwiazd Wiedzy, rozumieją szczęście
jako gromadzenie Mądrości,
jako zrozumienie Światów i samych siebie;
dla Duchów Śmierci szczęście istnieje
w przejściu z Realności w Realność;
Duchy Obszaru są szczęśliwe pokonawszy go.
................
Pełnia szczęścia być może
tylko w ciągłej walce ze złem,
które przeszkadza mieszkańcom
ciemnych Ziem, ich mieszkańcom,
zacząć wspinaczkę w rozlicznych
miejscach Złotej Drogi.
Możliwym to tylko kiedy jedną drogą:
w kontaktach z innymi mieszkańcami
swej Realności, w wychowaniu
Duchowej istoty człowieka
do postrzegania powszechnego życiowego początku,
który przejawia się we wszystkich
miejscach Złotej Drogi.
................
................
................
Pouczenia Najwyższych Nosicieli
Duchowego Dziedzictwa, niosących
Boskie Światło mieszkańcom
wszystkich Realności są jednolite w swych
podstawowych założeniach. Dla wznoszenia ważne
jest tylko pojąć swą jedność,
nierozerwalne Pokrewieństwo z innymi istotami,
położywszy pomiędzy sobą i nimi
Miłość do równych i miłosierdzie
dla niższych form Życia.
Miłosierdzie i Wiara we wszech uzdrawiającym
uczuciu Miłości i Dobra
zdolne jest w przyszłości przekształcić
nawet Biesy - tych, wydawałoby się,
odwiecznych wrogów Boskiego Światła,
zwierzęta Świata Ciemności, które
głoszą wśród ludzi Jawnego Świata:
powszechna tolerancja, okrucieństwo, chciwość,
egoizm i skończoność bytu.
................
................
................
Biesy, niższe istoty mrocznego Świata,
powstały przy Narodzinach Światów “we mgle",
przy czym były podobne Legom,
od których różnią się tylko pierwotnym
brakiem Boskiego Światła.
Oryginalnymi władcami Ciemnych Światów
są: ciemne Legi, ciemne Arlegi
i Kościej - Książęta Ciemności.
Powstały one w pierwotnej Ciemności,
kiedy dostały się w ich Światy
cząstki Wielkiej Inglii,
Pierwotnego Ożywiającego Światła.
Ale ich aktywny rozwój zaczął się
w czasach Wielkiej Assy,
w tych ciemnych Realnościach,
gdzie upadły nasiona Pradawnej Wiedzy,
gdy naruszył Ochronne Pieczęcie
z Ukrytej Pradawnej Mądrości
Świata Arlegów Czarnobóg.
Odkrywszy Prastarą Wiedzę Świata Arlegów,
niektóre z Realności Światów Ciemności
natychmiast zaczęły walkę z Mgłą i Ciemnością
i zaczęli wznoszenie ku szczytowi po Złotej Drodze.
................
................
Jednak mając potęgę i Pradawną Wiedzę,
nie nauczyli się rozróżniać Dobra i Zła,
niosąc w sobie niezużyte cząstki
początkowego pierwotnego mroku.
Początek władzy, przymusu i podporządkowywania
przebija wszystkie Ciemne Światy i Realności.
I tą nizinną formę próbowali wprowadzić
w graniczących ze Światem Ciemności obszarach,
w których znalazły się Gmachy Makoszy, Rady i
Rasy a także Rękaw Gmachu Swati,
gdzie znajdują się Słońce-Jariło
i nasza Ziemia-Midgard.
Wszystko to przywiodło do początku
nowej Wielkiej Assy.
Stało się to dlatego że
Arany nie przepuszczali Ciemnych
w górę po Złotej Drodze,
proponując im najpierw przekształcić się
w Jasnych, i dlatego przeprowadzili Granicę
przez Ziemie Jawnego Świata.
................
................
................
................
W czasy nowej Wielkiej Assy
ciemnych wypędzili z wszystkich Ziem,
które znajdowały się w Gmachach Makoszy, Rady i
Rasy, i dlatego Droga ciemnych Duchów i Dusz
przechodzi tylko, przez Świat Ludzi,
żyjących na Ziemiach w Rękawie Gmachu Swati,
i tylko przez Świat Ludzi
stała się możliwą wspinaczka
do góry po Złotej Drodze.
Szczególnie ważną rolę zaczęła
zajmować Ziemia-Midgard, znajdująca się
pośrodku między Światem a Ciemnością.
Z tego powodu Ciemne moce postanowiły
dać Biesom władzę nad ludźmi.
Oto dlaczego na Ziemi-Midgard
odbywa się walka między Ciemnymi i
Jasnymi siłami, w której biorą udział ludzie
z różnych Rodów i Narodów.
................
................
................
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Przypisy
Komentarze do Księgi I
Na początku Lata Kapłanki Ognia, na pięćset siedemdziesiątym szóstym Kręgu Życia od Wielkiego Przesiedlenia z Daarii, według Kręgolecia Czisłoboga naszego,
Z powyższego opisu wynika, iż Harati Vedy powstały 28963 lata temu! Przeniesienie z Daarii nastąpiło 111819 lata temu. 576 Kręgów Życia to 576*144 = 82944 Lata. Lato Kapłanki Ognia to 131 Lato w Kręgu Życia czyli 82944 - (144-131) = 82931. Jednakże przeniesienie z Daarii odbyło się nie w pierwsze, a w 75 Lato Kręgu Życia, tym symym do dopełnienia pierwszego kręgu brakowało 69 lat, co oznacza, że od liczby 82931 należy odjąć jeszcze 75 lat co daje wartość 82856 lato od przeniesienia z Daarii. 111819-82856=28963 lata temu.
Inny sposób wyliczenia to:
- 69 lat - dopełnienie 1 Kręgu Życia od przeniesienia z Daarii
- 82656 lata - 574 pełnych Kręgów Życia po 144 lata
- 131 Lato Kapłanki Ognia na Kręgu Życia
Obliczenia wykonane są na rok 7521 od ZPGS czyli 2013 naszej ery.
2) w Dzień trzech Księżyców - Święto trzech Księżyców; w dzień, gdy trzy Księżyce połączyły się na firmamencie, rozpoczęto budowę Asgardu Iryjskiego i Wielkiej Świątyni Inglii (Wielkiej Świątyni Świętego Pierwotnego Ognia), ten dzień jest uważany za dzień powstania Świętego Miasta Bogów u zbiegu rzek Irij i Om.
3) Asgard Irijskij - As - to Bóg żyjący na Ziemi; gard miasto, Grad Bogów nad rzeką Irij (współcześnie Irtysz) został zbudowany w Lato 5028 od Wielkiego Przeniesienia się z Daarii (104778 r. pne.), na jego miejscu obecnie znajduje się współczesne miasto Omsk, które także zlokalizowane jest na zbiegu rzek Om i Irtysz (daw. słowian. naz. Irij. W przekładzie z dawno-h'Aryjskiego Irij - biała, czysta woda. Od tego pojęciowego znaczenia pojawiła się nazwa terytorium - Białowodzie).
Asgard Iryjski został zburzony przez Dżungarów w Lato 7038 od Stworzenia Świata (1530 r.), a 130 lat później Rosyjski historyk-kartograf Siemion Riemiezow, sporządzał mapę Syberii, przebywając w miejscu zburzonego Asgardu, pisał do cara Aleksieja Michajłowicza Romanowa, iż na zbiegu Omu i Irtyszu należy odbudować zniszczone miasto. Jednakże zagarnąwszy władzę w Rosji Romanowom stary Grad Bogów nie był potrzebny, gdyż nie wpisywał się w nowożytną historię, którą zaczęto już spisywać dla Rosji. Dlategoteż Siemion Riemiezow to samo napisał na 21-m arkuszu swego Atlasu Syberii, który ukazał się drukiem już za syna Aleksieja Michajłowicza Romanowa - Piotra I, w Lato 7204 (1696 r.). 20 lat po wydawaniu Atlasu Syberii S. Riemiezow w Lato 7224 (1716) zgodnie z ukazem cara Piotra I u zbiegu Oma i Irtysza została zbudowana Omska Twierdza, a w późniejszych czasach powstało miasto Omsk. W starożytnej historii runicznej wspomina się o czterech ziemskich miastach, noszących nazwę Asgard, to: Asgard Daaryjski, znajdował się na wierzchołku góry Świata (Miary), w Świętym kraju Daarii, na zatopionym Północnym kontynencie (Arktyda, Hyperborea, Siewierja); Asgard Iryjski, o nim jest wyżej; Asgard Sogdyjski, znajdował się w Środkowej Azji koło Aszchabad, w Sogdianie, jedynym kraju, który dał godny odpór wojskom Aleksandra Macedońskiego; Asgard Switodski, znajdował się na terytorium Skandynawii, po wielkim pożarze, w którym Asgard został spalony, na jego miejscu wybudowano nowe miasto, zwane Uppsała.
4) Haratii - Święte Teksty, duchowo-filozoficzne traktaty i opowiadania historyczne, zapisane na pergaminowych arkuszach.
5) Darrung - darrungiem nazywano człowieka obdarzonego darem łączenia obrazów runicznych, opisujących bieżące wydarzenia, zdolnego zapisać spójny Obraz wydarzeń w szłoki, które były nanoszone na drewniane deseczki, skórę, pergaminowe arkusze (Haratii) i płyty z metalu szlachetnego (Santie). Darrungiem nazywano także człowieka spisującego kroniki - Kronikarz.
6) Pard - Pard albo Pardus, zwierzę z rodziny kotowatych istniejące w starożytności na terytorium współczesnej Rosji, z wyglądu podobny był do śnieżnego irbisa.
7) Wielki Ra-M-Ha - (Ramha, sanskr. Bramo, Brahma) - Pierwotna Jedyna niepoznawalna Istota, promieniująca Życiodajnym Światłem Radości i Pierwotny Ogień Wszechświata (Inglii), z którego powstały wszystkie istniejące Wszechświaty, a także wszystkie zamieszkiwane Światy i Realności.
8) Wielki potok Inglii - Życiodajne (rodzące życie) Światło i Pierwotny Ogień Wszechświata, z którego wyłoniły się Wszechświaty oraz nasz System Słoneczny Słońca-Jariły wraz z Ziemią-Midgard.
9) Wielkie Drzewa Światów - Wszechświatowe struktury Światowe. Na Midgard-Ziemi struktury te przekształciły się obrazy (wizerunki) Świętych Drzew, do tej pory czczone u białych ludzi: Igga (Iggdrasila), Dębu, Bereza, Jesionu i innych. Te Święte Drzewa także uosabiały Jasnych Bogów: Igg - z Bogiem-Wojownikiem Odynem; Dąb - z Bogiem-Gromowładnym Perunem; Brzoza - z jasnolicą Ładą-Bogorodzicą, a Jesion - z hojnym Tarchem Dadźbogiem.
10) Niebieski Iryj - w dawnych czasach Niebieskim Iryjem nazywano Złotą Drogę rozwoju duchowego, poza tym Niebieskim Iryjem zwano także Drogę Mleczną.
11) Wyryj Sad - Niebieskie Mieszkania, w których żyją Jaśni Bogowie i wielce mądrzy Przodkowie wszystkich Sławiano-Aryjskich Rodów, które obecnie zaludniają Ziemię-Midgard.
12) Swaróg - Jasny Sławiański Wysoki Bóg, kierujący Niebiosami i Życiem w naszym Wszechświecie.
13) Świat Duchowej Siły - Wielowymiarowy i różnorodny Świat, znajdujący się na wyższych poziomach Złotej Drogi w porównaniu z Jawnym Światem Ziemi-Midgard.
14) Ziemiami - Ziemiami Sławianie i Aryjczycy nazywali ciała niebieskie, obracające się wokół centralnego ciała niebieskiego - Słońca albo Gwiazdy.
Komentarze do Księgi IV
1) Lato Kapłanki Ognia - 131 Lato na Kręgoleciu Czisłoboga.
2) Daaria - Święty kraj, znajdował się na kontynecie, który zatonął w oceanie północnym. Daarię różne narody nazywały po swojemu: Arktyda, Hiperborea, Siewieria, Arktogeja itd.
3) We wszystkich siołach Święta Rasy - tj. we wszystkich 16 obwodach Białowodzia, nazywanego także Siemirieczje.
4) Asgard Iryjski - gród Bogów na Iryj (Irtysz). Współcześnie na jego miejscu znajduje się współczesne miasto Omsk.
5) wielka Assa - Niebiańska Bitwa między Jasnymi i ciemnymi mocami.
6) cztery Gmachy Swargi - cztery gwiazdozbiory: Makosz - Wielka Niedźwiedzica; Rada - Orion; Rasa - mały i duży Lew; Swati - nie ma analogii we współczesnych gwiazdozbiorach.
7) Midgard-Ziemia - starożytne Sławiano-Aryjskie określenie dla planety Ziemia.
8) Darrung - dosłownie Strażnik Runa, Kronikarz.
9) Ta-Kiemi - dawna nazwa kraju, istniejącego na północy kontynentu Afrykańskiego, na terytorium współczesnego Egiptu.
10) Antłan' - Kraj Antow, znajdował się na dużej wyspie, która zatonęła w Oceanie Atlantyckim około 13000 lat wstecz. Starożytni Grecy zwali Kraj Antow Atlantydą.
11) wielka Wienieja - Kraj, w którym mieszkają Rody i Plemiona Wenedów, terytorium współczesnej Europy.
12) plemiona ze skórą koloru Mroku - negroidalne narody północy kontynentu Afrykańskiego.
13) plemiona ze skórą koloru zachodzącego Słońca - przodkowie poszczególnych semickich narodów, w szczególności Arabów.
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Księga Welesa
w przekładzie (z rosyjskiego) N. Słatina
Deseczka 1 (II 1)
Dlaczegoż nie pamiętamy dawnych chwalebnych czasów, zmierzając niewiadomo dokąd.
Spoglądamy wstecz i mówimy, że wstydzimy się poznawać obie strony Nawii-Prawii-Jawii i
wszystkiego wokół doświadczać i rozumieć.
Oto Darzbog stworzył nam to i tamto – wszystko co istnieje. Światło gwiazd lśni dla nas, i w
tej otchłani Darzbog zawiesił ziemię, aby była tak utrzymywana, Oto dusze przodków które
świecą nam gwiazdami z Iru.
Ale oto Grecy napadli na Ruś i niegodziwość szerzą w imieniu swych Bogów. A my -
mężowie, nie wiemy dokąd biec i co robić. Wszak co zostało przewidziane Darzbogiem w
Prawii – jest nam nie widoczne. A w ślad za nią – jak ta oto wojna – Jawia się porusza, i ta
tworzy nasze życie. Kiedy odejdziemy – to śmierć. Jawia jest ruchem, tym co stworzone
przez Prawię. Nawia – jest przed nią , i po niej – Nawia. A przecież w Prawii istnieje Jawia.
Otrzymaliśmy mądrość o starożytności i dusze pogrążyliśmy w nią. Oto ona, wiedza nasza,
jakbyś nie uważał – i tak już coś innego następuje. Oto wszystko wokół nas tworzy siłę
Bogów. Widzimy to w sobie, otrzymaliśmy to jako dar Bogów, i na Ich potrzeby. Zatem robić
to znaczy podążać za Prawią.
Oto dusze naszych bohaterów spoglądają na nas z Iru. I Żalia płacze tam nad nami i mówi, że
lekceważymy Prawię-Nawię-Jawię. Lekceważymy ją i jesteśmy głusi na prawdę. Nie
jesteśmy godni być darzbożymi wnukami. Jako że jedynie modląc się do bogów i dusze nasze
czyste mając, i ciała, możemy życie otrzymać z praojcami w Bogach, zlewając się w prawdę
jedyną! Jakeśmy wnuki Darzboga.
Spójrz, ruski rozumie, jakże wielki jest Rozum Boski! Głoście więc jego chwałę, i temu się
poświęcajcie i z Bogami obrócicie się w jedność... Ulotne jest nasze życie i musimy , tak jak
nasze kone, pracować, mieszkając z cielętami, owcami i bydłem naszym na ziemiach swoich,
od wrogów ratując się, podążać na północ...
Deseczka 2а (II 2а)
Nie ten jest mężem prawym, kto się obmywa i o którym mówią ze jest bogobojny, ale ten u
którego w pełni pokrywają się słowa z czynami. Dlatego już w starożytności było
powiedziane, abyśmy jak dziadowie nasi dobro tworzyli. I my będziemy orać pola nasze i
sławni będziemy.
Takoż i w czasach Zielonosława , Boruś i Ruś porąbana była wrożym ramieniem i szerzyło
się zło i niegodziwość. Kniaź nasz był w niemocy. i posłał synów swoich na bitwę, a oni
zostali przez wrogów pokonani. Wiecu nie posłuchali i co było postanowione nie
przestrzegali. I dlatego zostali pobici i w niewolę pojmani.
Czyż nie takoż dzisiaj powiadamy? Kniaziami są naszymi i nie powinni chodzić na południe
aby ziemie zdobywać dla nas... i dzieci naszych. A tam Grecy na nas napadli, jak tylko Boruś
od nas się oddzieliła. I była siecz wielka i wiele miesięcy.
Sto razy Ruś się odradzała i sto razy była rozbita od północy do południa. I tak jak praojcowie
nasi trzodę prowadzali i byli przez Oriego – ojca do ziemi ruskiej przywiedzieni. I na
cierpienia liczne nie zwracali uwagi i rany i zimno. Tak oto dotarli do tego miejsca i osiedli
onegdaj na ziemi ruskiej.
I dwakroć ćma czasu minęła, a po tych dwuch ćmach przyszli Waregowie... I ziemię
Chazarów, u których byliśmy w poddaństwie, zabrali w swoje ręce.
A jeszcze był naród Ilmerów liczący od stu do dwustu rodów. Naród nasz osiedlił się pośród
Ilmerów, jako że przybył do ziemi ruskiej później. A przecież oni braćmi są naszymi i do
nas... podobni. Jakże odróżnić jeszcze, przecież nas od zła chronili.
I u nich wiec był nieraz, i to co powiedziane było ... na wiecu, to po prawdzie było. A czego
na wiecu nie przyjęto, tego być nie miało prawa... Od zgromadzenia do zgromadzenia razem
kniaziów wybieraliśmy i tak oto żyliśmy i pomoc im okazując i tak było. My trawy znaliśmy i
wiedzieliśmy jak dzbany w ogniskach wypalać, jakoż i oni dobrymi garncarzami byli, jak
bydło prowadzać i ziemię orać – wszystko rozumieli... Takoż i nasi ojcowie. I napadł na nas
zły ród. I dlatego ...
Deseczka 2b (II 2b)
... musieliśmy ukryć się w lasach i żyć tam jako myśliwi i rybacy, aby uniknąć
niebezpieczeństwa. Tak przeżyliśmy ćmę jedną i zaczęliśmy miasta stawiać i wszędzie wokół
paleniska zakładać. A po ćmie drugiej nastąpił chłód wielki, ruszyliśmy więc na południe
gdyż miejsca tam są zbożorodne. A tam rzymianie nasze bydło brali po cenie, która była
umówiona i słowa dotrzymywali. I powędrowaliśmy na południowy ... zielone trawy i
mieliśmy mnóstwo bydła...
Deseczka 3а (II 3а)
Modlimy się do Welesa, Ojca naszego, aby puścił na niebo Konnicę Suriego i aby Suria
wkroczył na niebo aby obracać wieczne złote koła. Przecież to słońce nasze, które oświetla
nasze domostwa i przed którego obliczem bledną oblicza palenisk domowych. Ogieńkowi
temu, Semurgle Bogowi mówimy aby się pojawił i pokazał na niebie i oddał się pracy swej,
aż światło stanie się błękitem... Nazywamy go jego imieniem „Ognieboże” i idziemy
pracować. I jak co dzień odmówiwszy modlitwę i nasyciwszy ciało posiłkiem idziemy w pole
aby podjąć trud nasz. Tak jak nakazali bogowie każdemu mężowi aby pracował na chleb
swój.
Jesteśmy wnukami Darzbożymi, ulubieńcami bożymi i boże rodło w prawicy dzierżąc,
opiewamy sławę Cudownego i do wieczora pięciokroć Bogów wysławiamy codziennie.
Suricę pijemy na znak wdzięczności i obcowania z bogami, którzy w Swarogu istota, takoż
piją za nasze szczęście.
Kiedy opiewamy sławę Cudownego, złoty koń Suriego galopuje po niebie. A kiedy wracamy
do domu, utrudzeni, rozpalamy ogień i posilamy się jedzeniem. I mówimy Jakaż jest miłość
boska do nas i odchodzimy w sen, jako że dzień przeszedł i ciemność nastała.
I jeszcze oddajemy dziesiątą część naszym Ojcom i setną władzy. I tak pozostajemy mili
bogom, o ile Bogów sławimy i modlimy się do nich z ciałem obmytym wodą czystą.
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Biała Droga
Kroczą ludzie drogą życia swego
I nie wiedzą po co zostali zrodzeni?
Dlaczego Bogowie posłali ich w Świat Jawi,
Jakiż cel w życiu i co potem?
Dokąd przywiedzie ich ta droga życia,
Czy ku Światłu Białemu, czy też w Ciemność?
Takie myśli nie opuszczają ludzi,
Od urodzenia w Świecie Jawi aż po śmierć.
I te rozmyślania nie dziwne wcale,
Gdyż czas obecny - Noc Swaroża.
Owa Noc Swaroża nie na podwórzu stoi,
A w sercach ludzkich leży.
I jeśli zapomni kto pradawny Ród swój,
To i nocna mgła na serce jego położy się.
I nikt przecież, prócz ludzi samych
Nie ma sił rozgonić nocnej Ciemnicy.
I dopóki nie poznają ludzie Światła,
I nie pójdą za nim po Białej Drodze,
Dopóty ta nocna Ciemność
Będzie żyć w sercach ludzkich.
Gdyż najgorsi wrogowie ludzi,
Gnieżdżą się w gniewie u nich i w Duszach ich.
I tylko ludzie swymi czynami,
Które nakierowane są na wspaniałość Rodów,
Mogą wyrzucić z siebie, wszelkie to Zło,
Co zamieszkało w Duszach i Sercach ich.
Lenistwo i Obżarstwo i Życzenie cudzego
Przyćmiewa cały Rozum ludzki.
I ludzie dalej nie widząc Białej Drogi,
Błąkają się niespokojni po Świecie.
I wszystkie poszukiwania ich daremne, gdyż oto,
Chłód Ciemności skuł Serca i Dusze ich.
Wielka zawierucha i Smutek śmiertelny
Zaczynają gryźć od wewnątrz ludzi.
Tylko powrót ku swym dawnym korzeniom,
Pomaga powrócić na Białą Drogę.
Drogę tę ludzie zaczynają w Swardze,
I dopiero później w Jawny Świat wpadają.
Bogurodzica Dżywa rodzi ich Dusze,
Darując dla życia przeogromną Mądrość.
Gwałtownie Dusze lecą ku Gmachom
I na Ziemie kwieciste następnie trafiają.
Dusze do życia sobie Rody wybierają,
Aby narodzić się w Rodach tych Wielkich.
I być pod nadzorem Wielkich Bogów,
Którzy opieką Rody otaczają.
Wielka Makosz Losy ich uzgodni,
Ze Światami, Bogami i Sumieniem umocni.
Urodzenie w Jawi ich wiedzie ku twórczości,
I ku życiu Duchowemu daje dążenie.
Poznanie całej Swargi i Świata Ziemskiego,
Dla człowieka zacznie się od Mądrości Rodu.
Mądrość ta - nieprzekłamana, odwieczna,
Ona na początku z korzeni Rodu wychodzi.
Ale wszystkich poprowadzi w przyszłości,
Po Białej Drodze, co w Prawi wnika.
U różnych narodów własna Droga-Przeznaczenie
I w różnych Światach oczekują ich powrotu.
Dla Rasy Wielkiej Biała Droga przygotowana
I tylko ona po niej wyłącznie wchodzi.
W sławne Światy wypełnione Światłem
W Światy, gdzie potomków spotykają ich Bogowie.
Związek nierozerwalny między Światami w Prawi,
I Światło pierwotne im dane na początku.
Dusze dążą tam od narodzin w Jawie,
Ale nie każda Dusza tych Światów dostępuje.
Gdyż Ciemne Siły, z przedwiecznych Światów,
Starają się wszystkie Dusze zwabić w swe piekło.
Kłamstwem i Pochlebstwami, Obżarstwem i Pożądaniem
Starają się oni Dusze napełniać codziennie.
Aby zbłądziły i miotały się w mroku,
I nie zaznały Białej Drogi swej najdroższej.
A droga ta nie jest prostą, z gorliwości słynie,
Trudu Twórczego i Wiary pradawnej.
Każdy zrodzony tworzyć zaczyna
Własny Świat według Swarożego Prawa.
W dzieciństwie szałasik z gałązek drzewnych,
Lub zamek piaskowy na brzegu rzecznym.
A później, zgodnie z Rodzicielską wolą,
Dla dobra Rodów on stwarzać zaczyna.
Tylko w trudzie, tworząc tylko dobroć,
W Jawie zrodzony Białą Drogę odnajduje.
Idąc po Białej Drodze, on sumienia słucha,
I dawni Bogowie w na różne sposoby go instruują.
Od starców Rodów poznaje on całą Mądrość,
Co w Duszę włożyła Bogurodzica Dżywa.
Tylko Mądrość poznawszy i ciałem okrzepłszy
Rodzinny związek tworzyć zaczyna.
Miłość, Radość, Szczęście i dawna Wiara,
Obdarują potomstwem w związku uświęconym.
Dzieci napełniane Światłem Mądrości Rodu
U nich uczą się najczystszego spojrzenia
Którym obejmują Świat ten piękny
I poznają tajny Sens Wszechświata.
To ujawnia w zrodzonych Światło Siły,
Co oświetla Białą Drogę Wznoszenia.
Z Jawy, zrodzony, w Sławi Świat wpadają,
Gdzie Przodkowie Rodów radośnie go spotykają.
I tam on kontynuuje tworzenie
Które zaczął wykonywać w Jawnym Świecie …
Ale wszystkim Ciemnym Światom nie miłe podstawy,
Według których żyją wszyscy zrodzeni w Świetle.
Nie podoba się im Biała Droga Wznoszenia,
I czarna Zazdrość całe ich spojrzenie zaćmiewa.
Im ciężko i ciasno w tym Piekielnym Świecie,
Gdzie Chciwość i Złość uprawniona wszędzie.
Tam brak Miłości, Pomyślności, Szczęścia,
Tylko Korzyści, tak do Zysku dążenie.
Pragnienie Cudzego, Oszustwo i Rozpusta,
Jedyny sens Piekielnego życia.
Nie wiodą w Świecie tym życia życzliwego,
Co wyjście daje tylko jedno Tworzeniu.
I porzucają swoje Piekło, Siły Ciemne,
Spojrzenie swe kierują ku Światom Jasnym.
Gdzie wnętrze ziemskie bogactwami wypełnia się,
A mieszkający tam, Kłamstwa, Oszustwa nie zakosztowali.
I pędzą oni ku przestrzeniom bezkresnym,
I na Ziemie kwieciste skrycie przybywają.
Wykorzystując Kłamstwo i słowa nader pochlebne,
Zdobywają głębokie zaufanie mieszkańców.
Jak tylko u mieszkańców zdobędą zaufanie,
Zgłębiać zaczynają ich dziedzictwo pradawne.
Poznawszy wszystko, co można w Dziedzictwie pradawnym,
Na swój użytek interpretować je zaczynają.
Siebie ogłaszają Bożymi Posłańcami,
Ale Światu przynoszą tylko Spory i Wojny.
Wykorzystując chytrość i czyny przewrotne,
Oni młodych odciągają od Mądrości.
W próżniactwie bezczynnym ich żyć przyuczają,
Do nieprzestrzegania Tradycji ojcowskich.
I ten, kto usłucha wysłańców Piekła,
Traci swą Drogę i nieśmiertelną Duszę.
Bezdrożami brodzą oni w swoim Świecie,
Lecz Duszę później oni w Piekle pogrążają …
Tylko ten, kto nie posłucha obłudników z Piekła
Ujrzy Białą Drogę, co w Swardze idzie.
Idący w Ciemność, w Ciemności przebywają,
Dążący ku Światłu, Swargę poznają.
Każdy żyjący swoja Droga wybiera,
Swoimi czynami on Wrota otwiera.
Jednym, wrota w Swardze otworzy Bóg Weles,
Innym, Wij do Piekła wskaże drogę …
Tylko żyjącym Bożymi podstawami,
Pomagają z wszech miar wszyscy Jaśni Bogowie …
I ludzie niezmiernie posuwają się w Swardze,
Białą Drogą, według Praw Swarożych.
Iść tą Drogą pomaga im Sumienie,
Ono kieruje na uwieńczenie czynów.
W Chwale Rodów, w Wielkości Ojczyzny,
I odwracając się od wszelkich spraw nieprzyzwoitych.
Wszyscy przodkowie Rodów pomagają idącym,
Aby nie przerwała się ich nić Rodowa …
Nie przetarte szlaki za czartami śmierci,
Dla tych, którzy zrodzili się pod światłem Jariły.
I dlatego Biała Droga ukazuje żyjącym,
Gdzie oni odzyskają wszystkie dawne Siły …
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Źródło Życia
W dawnych i dobrych czasach na wspaniałej Midgard-Ziemi, we wspaniałym dawnym kraju, w dawnej i potężnej Asii [1], której ziemie leżały na wschód od Ripiejskich gór [2] i rozciągały się po za granice morza h'Aryskiego [3] i od lodowatego morza Daaryjskiego [4] do największych gór Himawat [5], mieszkały cztery wielkie Rody Asów [6], potomkowie dawnych Jasnych Bogów, cztery wielkie Rody Rasiczów. W pradawnych i dobrych czasach wielcy i bardzo mądrzy Asowie [7] zaczęli przesiedlać się do Azji ze Świętego kraju Daarii [8]. I rozpoczęli Rodowo żyć-współżyć [9] w tym wspaniałym starym kraju od początku czasów pomyślności, gdy jeszcze nasi Wielcy praprzodkowie widzieli na własne oczy na nocnym niebie trzy księżyce [10]. Starożytne i mądre Wielkie Asy nazywały ten wspaniały kraj Świętym krajem, krajem Rodów Asów [11] albo ziemią Świętej Rasy.
Liczne Rody mądrych Asów przywędrowały do tego wspaniałego kraju Asii [12] ze Świętego Północnego kraju, gdzie nasze Trójświetlne Jariło-Słońce [13] nie pragnęło iść na spoczynek [14], byle widzieć na własne oczy błogosławione czyny wszystkich Jasnych niebieskich Bogów i dzieła ich wspaniałych potomków na wspaniałej Midgard-Ziemi.
Początkowo liczne Rody pradawnych i mądrych Asów osiedlali się tylko wzdłuż Irija najcichszego [15], niosącego swoje białe czyste wody po błogosławionej Midgard-Ziemi na Północ ku wielkiemu krajowi Daarii [16], gdyż ziemski Irij [17] był przedłużeniem majestatycznego Niebieskiego Irija, który zwali także Perunową Drogą lub mleczną rzeką z muślinowymi brzegami. Dostojny i piękny Niebieski Irij, upiększający całą Swargę Przeczystą [18], opadał z bezkresnych niebios na Irijskie góry [19] w Wielkiej Asii. On niósł w sobie po Midgard-Ziemi [20] Ożywczą Siłę Swargi Preczystej, napełniając wspaniałościami świętą ziemię pradawnych i wielce mądrych Asów, i ludzie Rodów słusznie nazywali go Czystym Źródłem Życia. Od niebiańskiej czystości wód majestatycznego najcichszego Irija, zamieszkanego przez prastare i mądre Asy wspaniały kraj nazwali Białowodziem [21]. Stary Wszechsław [22] takie nam słowo głosił:
Jak w rodzinnym kraju, w Białowodzieńku,
W świętej ziemi w tak Boskiej
Przepływał szeroki Irij-Ojczulek,
Rozległym nurtem płynąc ku Daarii.
Od Irijskich gór torował on swą drogę,
Przez tysiące wiorst ku morzu niebieskiemu
Przez lasy płynął i dąbrowy,
Źródła żywił, małkie rzeczułki.
Wiele zaznał na drodze swej,
Oglądał piękność na Midgard-Ziemi,
Zachowywał ciepło Jasnego Słoneczka,
Darując je Sławnym Rasiczom [23].
Lecz na wielkich i sławnych przestrzeniach Świętego i wspaniałego Białowodzia oprócz czystego Źródła Życia znajdowało się jeszcze potężniejsze źródło obdarowujące wielką Siłą Witalną. I wielce mądrzy Rasicze nazywali je Największymi Źródłami Życia. Tymi nie wysychającymi źródłami Życiowej Siły były dla Rasiczów Stara Wiera ich praprzodków [24] i najdroższe Źródło Życiowej Siły. Ta Stara Wiera praprzodków podtrzymywała liczne Rody wszystkich potężnych i Sławnych Rasiczów w ciężkich czasach nieurodzaju i surowych życiowych prób. Ta Stara Wiera praprzodków obejmowała wszystkie strony Życia wszystkich starych Rodów Wielkiej Rasy i wszystkich potomków Rodu Niebieskiego. Z niej stale czerpali Pradawną Mądrość i Wielką Siłę dla swych twórczych czynów. W Starej Wierze liczne Rody nader potężnych i Sławnych Rasiczy znajdowały odpowiedzi na wszelkie pytania, które pojawiały się w ich błogim życiu. I zostało opowiedziane baja-słowo to o wielkim Źródle Życiowej Siły w odległych i zamierzchłych czasach, gdy na bardzo wielkie targowisko wielkiego Wiendogarda Irijskiego [25] zjeżdżali się synowie Rodów Rasy Wielkiej i liczni potomkowie Rodu Niebieskiego tak z wszystkich krajów i krain ziemskich [26] … i przed rozpoczęciem wielkiego targowiska, wszyscy przychodzili do Świątyni Rodu i Świątyni wszystkich Jasnych Bogów. I znosili bezkrwawe ofiary Dobremu i Wielce Świętemu Bogu Rodowi i swoim Jasnym Rodowym Bogom i wszystkim niebieskim Bogom-opiekunom za jeszcze jedno pełne dobra i urodzaju lato. Wtedy były niezwykle urodzajne czasy we wszystkich wsiach Białowodzia i Rassienii, gdzie przyjemnie mieszkali i pracowali mądrzy synowie Rodów Wielkiej Rasy. Wszyscy niebiescy Bogowie i matka-przyroda szczodrze obdarowywali swych potomków, wielkich twórców-rzemieślników … Wielka dobroć i opieka ku wszystkim żyjącym swym trudem idzie od wielkodusznego Boga Rodu, mieszkańcy Wiendogarda Irijskiego uważali i czcili go ponad innych Trójświatłych niebieskich Bogów i Bogiń.
I ustanowili na cześć Jasnego Boga Rodu wielkie targowiska i wesołe uroczystości. I przychodzili na te wielkie targowiska z wszystkich uroczysk [27] i pustelni Urmanskich [28] mądrzy srebrnowłosi starcy-bajarze, aby opowiedzieć ludziom Mądrość Starą, którą zachowały ich Rody przez wiele tysięcy pokoleń Rasiczów … i zbierało się w te radosne i szczęśliwe, łaskawe i pamiętne czasy [29] przeogromne mnóstwo ludzi z dalekich i bliskich Rodów Rasiczy, coby posłuchać śpiewne podania Sławnego i mądrego wołchwa Ratimira, przezwanego Słowikiem za śpiewny głos.
Przekazał Ratimir wszystkim ludziom zgromadzonym, Wieści Stare, Wieści Sławne, Wieści Mądre i przepiękne.
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Wieść Pierwsza
To nie Czas Ptakiem kolorowym przeleciał,
To nie Matka Swa nad Midgardem krążyła,
To samo Wielkie Życie tę pieśń ułożyło.
Nie Jariło-Słńce oświetlało to, co było pieśnią tą,
A Złoty i Jarowielki Dażbóg-Słońce [30],
Który zrodził Życie na Ingard-Ziemi.
A Ingard-Ziemia [31] ta, w Swardze Przeczystej
Wszystko rozkwitło przecudownym kwieciem,
Pachnącym najczystszą Mądrością swą,
Która wieloma strumykami rozpływała się
Po najbliższych Ziemiach [32] Jasnych Światów [33]...
W tamtych odległych i zamierzchłych czasach,
Gdy liczni Przodkowie naszych prapraszczurów
Z wszystkimi Bogami niebieskimi bratali się
I nowe ziemie w Swardze zamieszkiwali,
Zrodził się na przepięknej Ingard-Ziemi,
W cieniu czułego Dażbog-Słoneczka,
Młodzieniec bardzo piękny i urodziwy.
Przyjął Światło od Dażbog-Słoneczka,
Znajdując się w rękach Ojca z Matką,
A od nich dostał Miłość czułą …
Obejrzał cały Świat, w którym był zrodzony,
Uniósł ręce ku Swardze mateczce,
I nazwał Ojciec syna imieniem,
Ładaadom stał się młodzieniec urodzony.
Obdarzony był Siłą Cudowną,
Siłą bojową, Siłą Sławną,
To był boży dar, Dar od Swaroga …
Pod ojcowską pieczą Ładaad wzrastał,
Poznawał Świat, Mądrość Starożytną.
Od siwych dziadków poznał Źródło [34],
W Świat rodzony początkowo był …
I do kręgu lat [35] Ładaad dowiedział się,
O innych światach w Swardze Mateczce,
Jak w tych Światach płynie Życie,
Jak wypełnia się tam Wolę Bożą [36] …
W błękicie nocy, kiedy księżyce [37] śpią,
Patrzył na gwiazdy on, w myślach zatopiony.
W inne światy kierował swe spojrzenie
I Dusza rwała się w ślad za myślami.
Lecz znał on Rodowy Filar [38],
Że dwa kręgi lat ma być z Rodzicami [39].
Od Ojca poznać powinien on,
Jak kierować sprawami zgodnie z Sumieniem …
Jak przyszła pora, zmężniała postawa,
Siłą nalało się ciało dziarskie,
Ładaad poszedł po Ingard-Ziemi,
Poszukać Losu swego [40] i towarzyszy [41].
Z lekkim sercem ruszał w drogę,
Za Losem swoim podążając [42],
I z rodzicielskim błogosławieństwem [43] …
Pierwotna droga jak Tradycja każe,
Ładaada skierowała w Święty Las [44],
Gdzie w ciszy lasów stała pustelnia-sanktuarium [45].
W pustelni leśnej Starzec stary żył,
Znał on Bogów, wszystkie Światy z gwiazdami [46]
Doświadczenie Życia miał wieloletnie.
Starzec żył w lesie dziewięć wiecznych lat [47]
Przecież po to była Wyższa Wola Swaroga [48].
W tej pustelni leśnej Ładaad przeżył
Osiem długich lat i trzy miesiące [49]
Poznawał on istotę wielu rzeczy …
Osiągał sukces w trudzie, tworzenie z rozkoszą
I mądrość poznał w rozmyślaniu,
On u Starca długowiecznego był w naukach.
Starzec ukazał mu Sens Wszechświata [50],
Jak materializowało się Prawo Bogów Światła,
I Życie kwitło w ziemiach dalekich [51] …
I w wyznaczony czas [52] Ładaad wiedział
O ośmiu Drogach [53], co miedzy gwiazdami leżą,
Jak płynie w nich czas przemijający [54] …
Miarową drogą [55] związał Ingard i Midgard,
Światy Złotych Słońc w rękawie jednym [56].
Aby przejść tę drogę, trzeba odwiedzić
Mnóstwo ziem obok jaskrawych gwiazd [57].
Duszę Midgard zwał korowodem snów,
Gdyż zebrała Mądrość liczny gwiazd [58],
Którą zachowują zamieszkujący ten Świat [59].
W Świecie tym dalekim, a bliskim Granicy [60]
Jest Źródło Życia na świętej ziemi
Ono żywi Dusze żyjących na Midgardzie …
Lecz mnóstwo czasu w Swardze upłynęło
I zmieniło się Życie na tej Midgard-Ziemi,
Gdzie niegdyś przebiega Rasy cudowna Droga [61].
Dla czterech Światów [62] rodzinnym stał się Midgard
I podzielił się Świat na mnóstwo narodów,
Gdzie każdy zachowywał tylko pamięć o Bogach.
Stateczność ruchu naszego Świata [63]
Po Swardze najczystszej była pierwotną,
Lecz droga jego często Granicę przekracza [64] …
I Bogowie nieustannie wyglądają za Midgardem
Chroniąc Źródło Życia przed tymi, co zrodzili się
W Piekielnym Świecie, co w Bezdennej Otchłani.
Złote wajtmary [65] ten Midgard ochraniają
Od sił nieznanych z Mroku zszedłszych [66],
Aby nie czynili rzeczy niepotrzebnych.
Nieżyty i nieludzie i wszelkie biesy [67]
Starają się napić ze Źródła Życia
Aby Siły mieć równe Swardze.
Sumienie, jako Najwyższe Prawo wszechświata,
Nakazuje zachować wszelkie Źródła Życia,
Coby rozwój w Swardze wrócił [68] …
I Bogowie niosą na Midgard swoją Mądrość
Świetlnych potomków swych nakłaniając ku temu,
Coby tylko Sumienie miarą było.
Z różnych gmachów Swarożego Kręgu [69]
Na Midgard schodzili Jaśni Bogowie [70]
I każdy ludziom dawał instrukcje …
Dla prawego Życia w Czasach Ciemnych [71]
Kiedy ten rękaw znów powróci do Światła
I Bogowie ze Swargi wrócą do Potomków …
Tak nauczał Ładaada ten Starzec w pustelni,
Co stał wśród Świętych Drzew
Dających Siły w poznaniu długim …
Przeminęło wiele lat od tej pory wspaniałej
Wyrósł-zmężniał Ładaad na Ingardzie
I wypełnił wszystko, co przewidziane przez Ród …
Zebrał razem współbraci-towarzyszy
Na niedużą ognistą wajtmarę
Los ich niósł z Ingardu po świecie …
Miarowo mknęli drogą po Swardze
Poznali wiele Światów i Losy ich
I wkrótce przybyli do Midgardu …
Z zaszczytem i honorami ich przyjęli
Głowy Rodów i wyznawcy Słońca,
Co zaludniali Świętą Ziemię …
Żyć zaproponowali w Asgardzie na Iriju [72],
Oczami ujrzeć piękno Białowodzia,
Ucieszyć biesiadami ze starszymi Rodów.
W jednomyślnej zgodzie współbraci-towarzyszy
To zaproszenie z czcią przyjęli,
Czym radość sprawili Rasie Wielkiej.
Dwudziewięć dni [73] trwała uczta przewielka
Na chwałę przybyłych z praojczyzny dawnej,
Gdzie żyły Rody Pradawnej Rasy [74] …
Ale czas przyszedł i uczty ucichły
W różnych krajach całej Ziemi Świętej Rasy
Współbracia-towarzysze w drogę się zbierali.
Zobaczyć naocznie cudowną ziemię
W kręgu równości oni postanowili,
Aby wszystko później opowiedzieć przyjaciel-przyjacielowi.
Tylko Ładaad zostawał w Asgardzie
Na prośbę Strażników Mądrości Starożytnej
Rozmawiając z nimi o wieczności Życia …
Poprosił ich by opowiedzieli o miejscu
Gdzie zachowane jest Życia Źródło
Ażeby naprawdę jego Siłę poznać …
Na to pytanie nie odpowiedzieli Starcy
Cień rozmyślań ich oblicza skrył
I milcząc rozeszli się z dąbrowy …
Kilka dni Strażnicy Mądrości
Spór wiedli gorący na ten temat,
Warto li gościa wpuszczać do Źródła …
Nagła jego wszelka dobroć to li wybieg,
Coby do Źródła Życia dotrzeć,
Aby uczynić tam niegodne czyny …
Przecież jeszcze w pamięci żywe zdarzenie,
Jak spróbowali z Piekła przychodzący
Wypić ze Świętego Źródła Życia.
Podawali się za Strażników
Na Midgard przybyłych z Rady Trójświetlnej,
Co Mądrością wiele Światów oświetlała …
Spór rozwiązał Darysław wielce mądry,
Najstarszy z długowiecznych,
Który przeżył już sześć Kręgów Życia [75].
Przed wprowadzeniem gościa do Źródła
Niech on opowie Słowo Magiczne,
Co otwiera Sens Wszechświata …
Ładaad z Darzysławem na długo skryli się
Przed wzrokiem ludzkim w Gaju Świętym,
Gdzie Starcowi odkrył Magiczne Słowo …
Chwałę wznosił Ładaad wszystkim Strażnikom
Za to, że chronią oni Życia Źródło
Od nieżytów wszelkich z Piekła zszedłszych.
Dary z Ingardu wręczył Strażnikom
Z czystego serca, z Sumieniem jasnym,
Aby zniknął w sercach ich trwoga …
Przyjęli dary wielce mądrzy Starcy
W Sanktuariach Kapiszcza je umieścili,
Coby na nie ludzie Rasy patrzyli …
A najpiękniejszym i potrzebnym dla Rasy
Zestaw przykazań jasnych uznawali,
Nakreślili je runami w Santiach …
- « Rodzinny Związek wasz, który pogłębiony Starą Wierą praprzodków waszych, niech powstaje na wielkiej zasadzie, niosącej Duchową Swastykę »
- « Wiedzcie, że Równowaga [76] wlewa się do przeciwległych gmachów Kręgu Swa [77], oprócz swastycznego [78] i trójswastycznego [79], gdyż te niebieskie gmachy rodzą nie Równowagę, a wzajemną miłość i płodność »
- « Zachowujcie ludzie w wielkich i w małych Rodach waszych Starą Mądrość praprzodków waszych i niebieską Mądrość Jasnych Bogów waszych »
- « Wyższa niebieska Prawda Swargi staje się dostępna i zrozumiała tylko tym z ludzi Rasy Wielkiej, którzy dążą ku wyżynom kreacji wznosząc się po Bożej Złotej Drodze Duchowej i Duchowej doskonałości »
- « Chrońcie wyższą niebieską Prawdę przed Ciemnymi Siłami i nieświadomymi ludzi z uśpionymi Duszami i z zatwardziałymi sercami, gdyż zdobywszy Mądrość o wyższej Prawdzie, przeinaczą oni niebieską Prawdę Swargi i skryją przed wzrokiem szukających Złotej Drogi Duchowej i Duchowej doskonałości »
- « Przekazujcie Mądrość dobrego działania, co chroni Rody wasze, potomkom waszym. I tak niech przechodzi Mądrość ta z Ojców na synów i z Dziadków na wnuków »
- « Chrońcie piękno ziemi ojczystej waszej dla potomków starych Rodów waszych, pomnażajcie piękno ziemi ojczystej, ku chwale Bogów tak i Przodków waszych »
- « Nie wpuszczajcie zła i gniewu niesprawiedliwego w Dusze wasze, gdyż zaciemnią one Dusze wasze i serca wasze staną się zatwardziałe »
- « Nie przysł### się głosowi tych ludzi, którzy mówią, że utracona Najwyższa Prawda Swargi i Mądrość Jasnych Bogów waszych, ponieważ oni sami nie wiedzą, o czym głoszą, albowiem nie można zgubić tego, co połączone z Duszami i sercami waszymi »
- « Święty obowiązek każdego mężczyzny ze starych Rodów Rasy Wielkiej i wszystkich potomków Rodu Niebieskiego zrodzić synów, aby zostali kontynuatorami dawnych Wielkich Rodów »
- « wielki obowiązek każdego mężczyzny z Rodów Rasy Wielkiej - zrodzić córki, albowiem im należy narodzić dzieci dla przedłużenia dawnych Wielkich Rodów »
Tak mówił Ładaad przed Starcami
Co strzegli całą Mądrość Midgarda
Dla wszystkich pokoleń Rasy Wielkiej …
Tylko zostało nakreślone słowo ostatnie
Do Starców przyszedł Darzysław wielce mądry
On prowadził Ładaada ku Źródłu …
Tajną Ścieżką szli po spiralach
Różne rozmowy prowadzili miedzy sobą
I obserwowali, żeby ich śladem nikt się nie skradał [80].
Jak tylko ścieżka przyprowadziła ich na miejsce
Zniknął Darzysław wśród Drzew Świętych
Gościa opuścił przy Krynicy [81] cennej …
Wypił Ładaad ze Źródła Życia
I Siły otworzyły się w nim nieznane,
Które Jasnym Bogom od Początku darowane …
Poznawszy wszystkie Siły, co w nim obudziły się
On Ród Niebieski natychmiast wysławił
I z Darzysławem do Asgardu wrócił się …
Ładaad odwiedził wśród wielu narodów
W różnych krajach na Midgardzie pięknym
Wszędzie poznawał dzieło boże …
Współbracia-towarzysze znów wszyscy zebrali się
Jeden drugiemu opowiedział wszystko, co poznali,
A po pożegnaniu, w Swargę odeszli...
Na tym zakończył Ratimir swoją pieśń. Wiadomość rozkoszna w sercach została, ona na ustach i w Rodach zachowa się …
Na następny dzień na targu Wiendogarda ludziom przybyłym kontynuował opowiadanie i nową wieść opowiedział narodowi …
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Wieść Druga
W tamtych odległych i zamierzchłych czasach,
Biło się Czyste Światło [82] z Siłą Piekielną,
Porodził on Życie w Swardze Mateczce,
Piękno Światło niosło w Pierwotny Świat.
Lecz nie chciała Ciemność Światłu ustępować
I wydobyła Piekło na Świat boski.
Zachciało się Ciemności Swargę zawłaszczyć,
Wszystkie Światy wywrócić, tak na Ciemną Drogę.
I nie dać pięknem Świat otulić cały,
A zasiać w nim kłótnie ze sporami.
Odgłosy bitew wnikały w Świat,
Co zamieszkały był na Midgard-Ziemi.
Na samym pograniczu [83] była ta ziemia
I na niej żyła Rasa Światła Czystego [84].
O Bogach i witeziach wspominają ludzie,
Jak oni ochraniali na Midgardzie świat.
Tysiące lat minęły jak nie było Leli,
Co jaśniała na niebie także w boży dzień.
Lela [85] nad ziemią Ciemności zebrała siły,
Coby Midgard poruszyć, Swobody i Bogów.
Tarch [86] dowiedział się o planach i zniszczył Lelę,
I wszystkie wojska ciemne rozbił Dadźbog.
Ale wieki minęły i znów Siły Piekła
Na ziemię przeniknęły i czyniły zło.
Witeziowie i Bogowie bili się z Piekłem mocno
Nie szczędzili życia, coby Ciemność usiec.
Bitwy były długie, tylko Bogowie pamiętają
Ilu w tych sieczach [87] bojów poległo.
Wielu nie wiedziało, po co ta rzeź
Ile krwi rodów zlało ziemię.
Ale chronili wierni Światłu i Swarogowi
Naczynia Źródła Życia od najazdów zła.
Podanie jedno zachowało się o bitwie
Jak Radmir-wojownik Źródło ochraniał.
Było to wydarzenie pod twierdzą Arkolny [88],
Co chroniła sioła na południe Ripiejskich gór.
Kiedy setki żołnierzy odeszły do Skitji [89],
Coby od ruiny chronić pogranicze.
W Arkolnie został tylko ranny żołnierz,
Nad którym wołchwy tworzyli potwory [90].
Zabliźniali mu wszystkie rany od cięć,
Jakie Radmir otrzymał na pograniczu.
Nikt nie mógł wiedzieć na jak długo wybyli
Sławni witeziowie do Skitiji Jasnej.
Droga ku pograniczu długa, nie bliska,
Miesiąc dla konnych, a pieszo znacznie więcej …
Życie płynęło cicho w siołach Arkolny,
Dawno na Źródło nie było najazdów.
Wołchwy zaleczyli wszystkie rany Radmira,
Każdego dnia do Źródła go prowadzili.
Ale szybko przyniósł kruk czarne wieści,
że wróg podkrada się do Źródła Życia,
Wołchwy postanowili powiadomić Arkolnę
O czarnych wieściach im wiadomych.
Z Rodami zdecydowali, jak strażnice postawić,
Coby zburzyć ten plan ciemny.
Radmir pokłonił się z mężom wielce mądrym,
Zamysł swój do roważenia im przedstawił.
Obsiać pola wokół Źródła Życia
Cudo-trawa, co Swarożą zwie się.
Skryje ona przed wrogami to Źródło,
I zginą wrogowie od Swarożego Gniewu.
Ta cud-trawa jak głosiło podanie,
Widzenia rodzi z pomysłów naszych.
I każdy, wdychający aromat cudotrawny,
Z Woli Swarożej siebie osądza.
Dawno tej trawy nie widzieli na świecie,
Tylko u Żerców nasiona te są przechowywane …
Spierali się długo Wołchwy srebrnowłose,
Siać trawę li zebrać oddział ochotniczy.
Dij [91] Swiatogor rozwiał wszelkie wątpliwości
Nakazał wykonywać dwa rozwiązania.
Radmirowi wydać nasiona ze składu,
Coby obsiał pola wokół Źródła.
Tak w dwa tygodnie [92] zebrali oddział ochotniczy,
Coby obronić Arkolnę przed wrogami …
Wszystko zostało wykonane według Dija słów
Pola wszystkie obsiane i boje wszyscy zebrani.
Dij Swiatogor potajemnie powiedział Radmirowi
O cud-trawie i cennym Źródle.
Jak Życia Źródło wszystkich siłami obdarza
Ludziom, Bogom i rozlicznym roślinom.
Że odkrywa ono w Istocie każdej,
Jakimi darami ono Życie obdarza …
W Bogach otwiera ono skryte Siły,
Ludzi obdarza ono zgodnie z ich myślami.
Tajemnice narodzin traw wokół Źródła
Dotychczas nieznane ludziom wszystkim były …
Rośliny każdej obok Źródła
Właściwości zamieniało i wzrost pierwotny.
Grzyby rosły do arszynu [93] nad ziemią,
Ale kamiennym ciałem były obdarzone.
Kobyla trawa wzrastała do piędzi [94],
A jagoda śpiączki [95] wyrastała jak drzewa.
Co tyczy się z Swarożej trawy,
Kiedy godzina wybije i zaczną się wzejścia?
Co da trawie Życia Źródło,
Na to pytanie Kapłanie odpowiedzi nie mieli.
Zostało li tylko powierzyć siebie w ręce Boże
I przygotować się do spotkania z wrogami …
Dwa długie tygodnie upłynęły niepostrzeżenie,
Trawy Swaroże wzrosły na pół miary [96].
Nikt z Rodów nie chodził do Źródła,
Tylko Radmir widział na własne oczy cud-trawę.
On ze wzgórza kierował spojrzenie w doliny,
Mając nadzieję ujrzeć zbliżających wrogów.
Na początku siódmego od siewu tygodnia,
W dali zakłębiły się chmury pyłu.
To wrogowie pędzili na koniach, jak cienie,
Mając nadzieję skrycie dostać się do Źródła.
Zostały li tylko dwa wschody Jariły
I wróg dosięgnie Źródła Życia.
O tym opowiedział Radmir Swiatogorowi
I Starcom-Żercom, co w Kapiszcie byli.
Przyjęli Żercy całkowicie słowo bojowe
I teby Bogom przynieśli wszelakie [97].
Swiatogor dał Radmirowi swoje całowanie [98]
I słowo dobre na drogę walczyć idącym [99].
I odszedł Radmir ku Źródłu Życia
Ciało swe on skrył pod kolczugą.
Zasadzkowy schron [100] wyprawił [101] w dąbrowie
Nikt nie zauważy i spojrzeniem nie znajdzie.
Obok schronu na polance przy Kamieniu [102],
Najdroższe Źródło Życiowej Siły.
Odkryło w Radmirze sens Życia,
Więź Rodową z jego Przodkami odkryło.
Stali oni wokół niego zwartym szykiem,
Każdy mówił rady wielcemądre.
Jak wyniszczyć wszystkich wrogów Światła Czystego,
Jak obronić to Źródło najdroższe.
Zbliżała się północ w najdroższej dąbrowie
Ucichły wszystkie ptaki, nie słychać ich trelów.
Miesiąc niebieski migocząc z gwiazdami,
Oświetlał księżycowym światłem las i polany,
Tak wiatry Strzyboże z diabłami grały
Szmer nocny chowając wśród drzew.
O północy dąbrowa napełniła się szumem
Rżeniem koni i oddechem śmierdzącym,
Mowy krtaniowe w cudzym narzeczu,
Mieszały się ze skrzypieniem i dźwiękiem broni.
Jak tylko wrogowie na polanę wstąpili
Uwagę przykuł aromat cudotrawny,
On napełniał serca ich niepokojem.
Przed wzrokiem u nich zradzały się widzenia,
One wypływały z głębi ich świadomości
I materializowały się w nieprzerwane koszmary.
Przed wrogami ze schronu Radmir pojawił się?
Za nim wieloszeregiem zjawiły się drużyny.
Światło rodu Radmira, wielce mądrzy Przodkowie,
Potomkowi w walce pomóc postanowili.
Piękni witeziowie w zbrojach jaśniejących
Miecze obnażywszy rzucili się na wrogów.
Dziwna bitwa zaczęła się pośrodku polany,
Widma biły się na równi z żywymi.
Wszystkim wrogom witeziowie majaczyli wszędzie,
Blask ich mieczów oślepił oczy bezlitośnie.
Bitwa mieczami do świtu dzwoniła,
W niej padli wrogowie, miedzy sobą walcząc.
Rankiem w promieniach wschodzącego słońca,
Brodził po polanach Radmir samotnie.
On słowo pełne dobra dawał swoim Przodkom,
Za pomoc okazaną w bitwie wielkiej.
Uśmiechali się do Radmira szczęśliwie,
I przepadli w wieczność poszedłszy przez dąbrowę.
Tak ochronione zostało najdroższe Źródło
Od wszelkiej szkody i wrogów zniszczenia …
Na tym skończył Ratimir swoją pieśń. Wieść o Radmirze w sercach wszystkich została, ona będzie żyć na ustach Jasnej Rasy, w rodach jej opowiadać będą potomkom …
Na następny dzień kontynuował opowiadanie i nową Wieść opowiedział wszystkim ludziom …
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Wieść Trzecia
To zdarzyło się w ten odległy czas,
Gdy wracała z Drawidii [103] Rasa.
Wracali [104] do swego Białowodzia,
Do rodzinnych ognisk i do Źródła Życia.
Długo szła Rasa obok rzadkich osiedli,
Które spotykało się w tej Arimii [105] pradawnej.
Wszak niegdyś Chwała żyła wśród Arimów [106]
I Bogowie bywali [107] w kraju Podniebnym [108].
Póki ich władca [109] Prawa nie naruszył
Postanowiwszy połaszczyć się na dzieła Rasy [110].
Dostatek i szczęście uniósł Wiatr Boży [111],
Smutek i przygnębienie wszystkich Arimamów dopadły.
Wielki Smok [112] pokonany został w bitwie,
Gdzie z Rasą Wielkiej on bić się próbował [113].
Kiedy Letni Krąg od nowa rodził się [114],
Aryman [115] i Asur [116] nowy świat uczynili [117],
Coby ich ludzie żyli w pokoju i przyjaźni,
I wszelkich nieszczęść innym nie przysparzali.
Nie można stwarzać zbędnych czynów,
I niszczyć dzieła o szczęściu marząc.
Nikt nie może tworzyć swej doli,
Wznosząc je kosztem szczęścia innych,
Gdyż tak z dawna nakazywali nam Bogowie,
Dobro czynić i chronić je mocno …
Drawidzi i Nagowie [118] tę Mądrość poznali,
Kiedy nasi Przodkowie podarowali nim Wedy [119].
Odstąpili od czynów nieprzyzwoitych [120],
Poznawszy odwieczne Niebieskie Prawa [121]...
Pełne dobra czyny [122] wykonywać na Midgardzie,
Całej Rasie Wielkiej nakazali Bogowie.
Według Niebieskich Praw i Sumienia słuchając
Oni tworzyć powinni w Ciemny Czas [123],
I przyuczyć żyć po Bożych Prawach [124],
Inne narody w Midgardzie pięknym …
Rodom tworzyć pomagała Boża Siła,
Na czyny pełne dobra ich Życie kierując …
Napędzało Rasę najdroższe Źródło,
Co zachowywało się w uroczyskach starych …
Przewidywali Ciemnicę na Midgardzie Bogowie,
I Rasy potomkom pomóc postanowili …
Działo się to w pradawnych czasach,
Kiedy trzy księżyce nad Midgardem jaśniały.
We wnętrzu ziemi umieszczone było Źródło,
Ale dostęp ku niego skryty w uroczyskach dawnych.
W głębinach ziemskich gromadził Siłę,
W różnych miejscach na powierzchni wypływając.
Ale wieczne Źródło Boskiej Siły
Nie w każdym kraju świętej Rasy wybijało,
A tylko w miejscach, gdzie zgodnie z podaniami,
Bogowie w Midgard Siły Życia włożyły …
Obdarzali Świat Boskim Zamysłem
Ku wielkim celom Rody kierując …
I oto, wracając ku rodzinnych chramom,
Z rodzinnych Stron nadeszły czarne wieści.
Wrogowie skrycie wdarli się w progi [125]
Niszcząc Świątynię nad h'Aryjskim morzem [126].
Ich celem odszukać najdroższe Źródło,
Aby Rasicze Siły na zawsze straciły …
Siedem kręgów [127] pośpiesznie w drogę skierowało się
Bez ustanku gnali na koniach złotogrzywych.
Za sześć dni u brzegów h'Aryjskiego morza,
Ujrzeli pogorzelisko w miejscu Świątyni pradawnej.
Na Krody [128] złożyli wszystkie ciała zabitych,
I Ogień Święty zapalili zgodnie z obrzędem.
Stypę zrobiwszy [129] po Obrońcach Światła,
Na poszukiwanie wrogów dwa oddziały pomknęły.
Jednym dowodził Irysław wielce mądry,
I trzydziewięć witeziów [130] z nim było.
Podążył oddział ich we wschodnie ziemie,
Za morzem leżące, na wschodzie Jariły [131].
Tam Rasicze wyklętych ślady znaleźli [132],
Prowadzące ku dawnemu Źródłu Życia.
Ale wróg nie dojrzał [133] tej najdroższej ścieżki,
Po której wołchwy do Źródła chodzili.
Ich licho kręgami wodziło po leśninie
Próbując zwabić do wodnika na bagna.
Drogami nieprzetartymi przy wierzchołkach Białego Kamienia
Szedł Darzysław na czele drugiego oddziału.
Ich cel - zamknąć wszystkie drogi odwrotu
Tym, którzy naruszyli spokój Świętej Rasy.
W trzecią noc od pamiętnej Stypy
Obozowisko wrogów Irisław odkrył.
Noc okryła witeziów ciemnym płaszczem
Pomagając im podkraść się do obozowiska.
Jasne Sokoły przez Bożego Ducha prowadzone
Uderzyły razem na wszystkich wrogów obcych.
Wielu wrogów z pola walki zbiegło,
Mając nadzieję skryć się przed Prawem Odwetu,
Ale w ciemnych miejscach przy wierzchołkach Białego Kamienia
Na wrogów czekała Darzysława drużyna.
Nikt z wrogów nie uszedł rozliczenia,
Według Sumienia każdy został ukarany.
Gorzka Lekcja niech wrogom będzie wieścią,
Że Ziemia Święta Rasy zła nie wybacza.
Na tym skończył Ratymir swoją pieśń. Ona będzie żyć w sercach całej Rasy, ją w Rodach opowiadać będą potomkom, a także na targowiskach u Wiendogarda …
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
Re: Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Przypisy
1. Potężna Asija - najstarsze Mocarstwo białych ludzi w Azjatyckiej części kontynentu, w dawnych źródłach była także znana jako Wielka Tartarija (Wielka Tartaria).
2. Ripiejskie góry - Góry Ural.
3. Morze h'Aryjskie - jezioro Bajkał.
4. Lodowate morze Daaryjskie - Północny Ocean Lodowaty.
5. Himawat-Gory - Himalaje.
6. Cztery Wielkie Rody Asów - da'Aryjcy, h'Aryjcy, Rasieny i Swiatorusy.
7. Asy - potomkowie Niebieskich Bogów, żyjący na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia).
8. Kraj Daaria - znajdował się na kontynencie, który zatonął w Północnym Oceanie Lodowatym.
9. Zaczęli Rodowo żyć-współżyć - t.j. w układzie wspólnoto-rodowym.
10. Trzy Księżyce - 1). Lela, okres obiegu wokół Midgard-Ziemi 7 dni; 2). Fatta, okres obiegu - 13 dni; 3). Miesiąc, okres obiegu - 29,5 dnia.
11. Rody Asów - to Obrazowo-Runiczne wyrażenie z dawna łączony w inny Obraz - RASA.
12. Rozkoszny brzeg Asii - terytorium współczesnej Zachodniej i Wschodniej Syberii, od Ripiejskich gór (Ural) do morza h'Aryjskiego (jezioro Bajkał).
13. Trójświetlne Jariło-Słońce - Stara Rodowa Mądrość głosi, że nasze Słońce nazywają trójświetlnym, dlatego że oświetla trzy Światy: Jaw, Naw i Sław.
14. Nie pragnęło iść na spoczynek - t.j. Słońce nie zachodziło za horyzont, gdyż w tamtych czasach Midgard-Ziemia (planety Ziemia) jeszcze nie posiadała obecnego nachylenia osi.
15. Irij najcichszy - to Obrazowo-Runiczne wyrażenie połączono w skrót - Ir-tysz, współczesna nazwa - rzeka Irtysz.
16. Wielka Daaria - północny kontynent zatopiony w czasach starożytnych, nazywany także: Arktyda, Hyperborea, Siewierija itd.
17. Ziemski Irij - współcześnie rzeka Irtysz.
18. Swarga Najczystsza - Niebieskie Światy Sławi i Prawi.
19. Iryjskie góry - mongolski Ałtaj, w których ma swe źródła rzeka Irij Najcichszy (Irtysz).
20. Midgard-Ziemia - pradawna nazwa planety Ziemia.
21. Nazwali Białowodziem - nazwa Kraju pochodzi od nazwy rzeki Irij, co oznacza biała i czysta woda.
22. Stary Wszechsław - jeden z największych bajarzy-kronikarzy. Istnieje dawne podanie o tym, że Wieszczy Bojan w młodości uczył się sporządzać hymny i podania na podstawie najstarszych Haratii, które zestawił i zapisał sam Stary Wszechsław (w oryginale: Wsiesław).
23. Rasicze - tj. przedstawiciele Wielkiej Rasy, pradawni Przodkowie narodu rosyjskiego.
24. Stara Wiera protoplasta - Inglizmu.
25. Wiendogard Irijski - starożytne miasto nad brzegiem Irtyszu. Odkryte przez archeologów w pobliżu regionalnego centrum Bolszerieczje w obwodzie Omskim. Wykopaliska rozpoczęły się w 1998 roku, Wiendogard Irijski został zaliczony przez archeologów do pomników protomiejskiej kultury i otrzymał nieoficjalną współczesną nazwę - New-Arkaim.
26. Z wszystkich Krain Ziemskich - tj. z wszystkich krain i okolic, gdzie mieszkają Rody Wielkiej Rasy.
27. Uroczyska - osady szczególnie w Świętych miejscach.
28. Pustelnie Urmanskie - osiedla w tajdze.
29. Pamiętne Czasy - tj. Czasy, o których dość dobrze i szczegółowo zachowała się pamięć w narodach.
30. Jarowielki Dażbóg-Słońce - Złote Słońce w Gmachu Rasy na Swarożym Kręgu (współczesna nazwa to beta Lwa). Jarowielkim Złotym Słońcem nazywają ze względu na jaskrawsze i intensywniejsze promieniowanie w porównaniu z Jariło-Słońcem oraz większe co do wielkości i masy.
31. Ingard-Ziemia - praojczyzna wielu Sławiano-Aryjskich Rodów, jedna z Ziem (planet) w systemie Dażbóg-Słońca, na której istnieje biologiczne życie podobne do tego na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia). Okres obiegu wokół Dażbog-Słońca wynosi 576 dni.
32. Najbliższym Ziemiom - tj. do planet w pobliskich Gwiezdnych Systemach, na których istnieje życie, i z którymi mieszkańcy Ingard-Ziemi utrzymywali przyjacielskie i braterskie stosunki.
33. Jasnych Światów - tj. galaktyk i Gwiezdnych Systemów, znajdujących się pod kontrolą i opieką Jasnych Boskich Sił.
34. Źródło - Haratii Światła.
35. Krąg Lat - tj. 16 lat.
36. Jak wypełnia się tam Wolę Bożą - tj. wykonywane są Przykazania i Prawa Jasnych Bogów, prowadzące Jasne Światy ku szczęściu, rozkwitowi i harmonii.
37. Księżyce - Ingard-Ziemia w systemie Dażbog-Słońca ma 2 Księżyce - Dużą i Małą. Duży Księżyc o okresie obiegu wokół Ingard-Ziemi 36 dni, a Mały Księżyc - 9 dni.
38. Rodowy Filar - Dawna Mądrość i Zasady, których przestrzega Ród niezależnie od tego, w jakich Światach (galaktykach) i na jakich Ziemiach (planetach) mieszkają przedstawiciele Dawnego Rodu.
39. dwa kręgi lat być z Rodzicami - zgodnie z zasadami Rodowego Filaru mężczyzna w ciągu 32 lat od urodzenia winien był nabywać od swojego ojca i starców swojego Rodu Dawną Rodową Mądrość, niezależnie od tego czy stworzył własny Rodzinny Związek czy też nie.
40. Poszukać Losu swego - tj. poznać u Strażników Losów skryty Wielki Cel, którego wykonanie w obecnym Życiu jest niezbędnym, by kontynuować swe posuwanie się po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
41. Towarzysz broni - tj. mający podobny Los i Wielki Cel.
42. Za Losem swoim podążając - kroczenie za przeznaczeniem Losu do Wielkiego Celu.
43. z Rodzicielskim błogosławieństwem - ani jednego czynu ani jednej Drogi nie zaczynano bez pobłogosławienia Rodziców, gdyż uważano, że bez błogosławieństwa każdy wielki czyn to czyn pozbawiony powodzenia, a to oznacza, że nie przyniesie Radości i spokoju Duszy.
44. Święty las - tj. las, w którym rosną obdarzające siłami i bardzo szanowane w Najstarszych Rodach Święte drzewa.
45. Pustelnia-sanktuarium - Święta osada.
46. Znał on Bogów, wszystkie Światy z gwiazdami - tj. wiedział i utrzymywał stosunki z Bogami, a także odwiedził wszystkie galaktyki i Gwiezdne systemy znajdujące się pod kontrolą Związku Jasnych Światów.
47. Dziewięć Wiecznych Lat - 2304 lata. Jedno Wieczne Lato odpowiada 256 latom, tj. 16 Kręgom Lat.
48. Wyższa Wola Swaroga - niewzruszona Zasada, która niechybnie spełnia się Wybrańcom zanim przyjdzie czas przejść w Nowe Życie w Najwyższym Jasnym Świecie.
49. Osiem długich lat i trzy miesiące - 4716 dni. Rok na Ingard-Ziemi trwa 576 dni i składa się z 16 miesięcy po 36 dni każdy. Tydzień, podobnie jak i na Midgardzie, trwa 9 dni.
50. Sens Wszechświata - tj. sedno spełnienia Niebieskich Praw wznoszenia się po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
51. Ziemie dalekie - planety w oddalonych galaktykach, znajdujące się na Niebieskich Granicach między znanymi Wszechświatami.
52. W wyznaczony czas - tj. w tym kontekście po zakończeniu okresu nauki.
53. Osiem Dróg - najkrótsze Niebieskie Drogi, łączące dziewięć Światów (galaktyk). Te Niebieskie Światy współbrzmiące ze Światami Bogów, o których opowiada stara sławiano-skandynawska tradycja.
54. Czas przemijający - tj. szybki bieg czasu. Odpowiednie potoki szybko płynącego Czasu były wykorzystywane do błyskawicznego pokonywania odległości między dwoma Gwiezdnymi Systemami.
55. Miarowa Droga - tj. określona, znana, zmierzona odległość.
56. Światy Złotych Słońc w Rękawie jednym - nasza galaktyka posiada swastyczną formę, w jednym z jej rękawów znajdują się nasze Jariło-Słońce i Dażbog-Słońce (beta Lwa).
57. Mnóstwo Ziem koło jasnych gwiazd - tj. planetarnych systemów.
58. Mądrość wielu Gwiazd - tj. Starą Mądrość, którą przesiedleńcy z innych Światów przynieśli na Midgard-Ziemię (planetę Ziemia).
59. Zamieszkujący ten Świat - przedstawiciele Białej Ludzkości jako pierwsi w pradawnych czasach zaludniali i zagospodarowywali Midgard-Ziemię (planetę Ziemia).
60. Granica - niewidzialna granica między galaktykami, które znajdują się pod kontrolą Jasnych i ciemnych mocy.
61. Gdzie niegdyś przebiega Rasy cudowna Droga - początkowo Midgard-Ziemia od momentu osadnictwa znajdowała się na przecięciu kosmicznych Dróg, które łączyły zamieszkałe Ziemie w różnych Światach (Gwiezdnych systemach), gdzie mieszkali tylko przedstawiciele Wielkiej Rasy, t j. Białej Ludzkości.
62. Dla czterech Światów - tj. dla przedstawicieli Ziemskiej Ludzkości, których Przodkowie przybyli na Midgard-Ziemię z różnych Niebieskich Gmachów (Gwiezdnych systemów), a mianowicie Wielkiej Rasy (Białych); Wielkiego Smoka (Żółtych); Ognistego Smoka (Czerwonych) i wielu przedstawicieli z Gmachów Mrocznej Pustki (Czarnych).
63. Stateczność ruchu naszego Świata - tj. określona droga, po której przemieszcza się nasza galaktyka.
64. Droga jego często Granicę przekracza - w określone wszechświatowe cykle raz jeden, raz inny Rękaw naszej galaktyki przecina Granica, tj. niewidzialną granicę między galaktykami, które znajdują się pod kontrolą Jasnych lub ciemnych mocy.
65. Wajtmary - Duże Niebieskie Rydwan Bogów.
66. Z Mroku zszedłszy - tj. z Gwiezdnych Systemów Ciemnych Światów.
67. Nieżyty i nieludzie i wszelkie biesy - istoty różnego rodzaju z Gwiezdnych Systemów Ciemnych Światów, które u Słowian były określane jednym słowem - Piekło.
68. Coby rozwój w Swardze wrócił - tj. przestrzegano Niebieskich Praw (praw universum) wspinaczki po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
69. Z różnych Gmachów Swarożego Kręgu - tj. z Gwiezdnych Systemów, które tworzą tak zwany Sławiano-Aryski Krąg złożony z 16 Sławiano-Aryjskich Gwiazdozbiorów.
70. Jaśni Bogowie - tj. Wyżsi Bogowie, Bogowie-Twórcy, Bogowie-Patroni, Bogowie-Zarządcy, Bogowie-Opiekunowie, Bogowie-Instruktorzy z Jasnych Światów Sławi i Prawi, zarządzający Swargą Najczystszą.
71. W ponury czas - takie przejściowe okresy zwano także: Nocą Swaroga w Sławiańskiej tradycji; albo Kali-Yuga w Aryjskiej i Indyjskiej tradycji.
72. W Asgardie na Iriju - tj. w mieście Bogów nad rzeką Irtysz, aktualnie w tym miejscu znajduje się współczesne miasto Omsk.
73. Dwudziewięć dni - t j. 18 dni, dwa pełne Sławiano-Aryjskie tygodnie, które składają się z 9 dni.
74. Rody Pradawnej Rasy - w głębokiej starożytności prapraszczurowie Przodków wielu dawnych Rodów Rasy przenieśli się z Ingardu na Midgard-Ziemię (planetę Ziemia). Z czasem, żyjący na Midgard-Ziemi zaczęli nazywać siebie Wielką Rasą, a wciąż żyjących na Ingard-Ziemi - Starą Rasą.
75. Sześć Kręgów Życia - 864 lat, gdyż na Krąg Życia składa się 144 lata.
76. Równowaga - w danym kontekście to słowo oznacza Harmonię.
77. Gmachy Kręgu Swa - 16 gwiazdozbiorów, które składają się na Swaroży Krąg.
78. Swastycznego - tj. czwartego Gmachu, który odpowiada gwiazdozbiorowi Łabędzia (w sławiańskiej tradycji).
79. Trójswastycznego - t j. dwunastego Gmachu, który odpowiada gwiazdozbiorowi Łosia (w sławiańskiej tradycji).
80. Żeby ich śladem nikt się nie skradał - tj. żeby nikt po kryjomu nie szedł ich tropem
81. Krynica - źródło, struga.
82. Czyste Światło - Inglia.
83. Na samym pograniczu - przy samej Granicy, na Granicy.
84. Rasa Światła Czystego - tj. biali ludzie, zachowujący Święty Pierwotny Ogień - Inglię.
85. Lela - najmniejsza z Księżyców, który wcześniej obiegał Ziemię.
86. Tarch - Bóg Tarch Pierunowicz, nazwany w narodach dającym Bogiem albo Dadźbogiem.
87. W tych Sieczach - w szrankach, w bojach, w bitwach.
88. Twierdza Arkolna - być może jest mowa o odkopanym obecnie na Południowym Uralu Arkaimie.
89. Skitja - od słowa Skit - Kraj Świętych osiedli i miast, później nazwę zmieniono na Scytia.
90. Tworzyli potwory - odprawiali stare Obrzędy gojące rany i tamujące krwotoki.
91. Dij - Naczelny Kapłan, Władca Mądrości, głowa Rady Kapłanów.
92. W dwa Tygodnie - po 18 dniach.
93. Arszyn - sławiańskia miara długości, odpowiada 71, 12 centymetra.
94. Piędź - sławiańskia miara długości, odpowiadać 17, 78 centymetra.
95. Jagody Śpiączki - malina. Jagodą Śpiączki albo niedźwiedzią jagodą, nazywano tak przez zamiłowanie niedźwiedzi do delektowania się tą maliną. Ponadto malinowy sok bardzo często nazywano niedźwiedzią krwią, którą polewano korzenie Pierunowego drzewa czyli dębu by mrówki zjadające słodki malinowy sok niszczyły wszystkie szkodniki, które gnieździły się w dębowej korze i korzeniach.
96. Pół miary - 53,34 cm. Miara, sławiańskia miara długości, odpowiadać 106, 68 centymetra. Połowa Miary odpowiada innej sławiańskiej mierze długości, która zwała się - Stopa.
97. Teby Bogom przynieśli wszelakie - ze wszystkich miejsc przynieśli dary wszystkim Jasnym Bogom bez wyjątku.
98. Swiatogor dał Radmirowi swoje całowanie - tj. duchowe pokrzepienie i Ojcowskie błogosławieństwo, którym Ojciec błogosławi swego syna broniącego swojego dawnego Rodu i dawnych Świątyń, którymi obdarzyli Jaśni Bogowie lub mądrzy Przodkowie.
99. Dobre słowo na drogę walczyć idącym - tj. dał swoje duchowe pokrzepienie i błogosławieństwo witeziom idącym na bitwę z wrogami.
100. Zasadzkowy schron - skryty punkt obserwacyjny.
101. Wyprawił - tj. zbudował, stworzył.
102. Przy Kamieniu - tj. obok dolmena.
103. Drawidia - tak w przeszłości Rasicze nazywali dawne Indie, od nazwy najliczniejszego narodu - Drawidów.
104. Wracała - po pierwszej h'Aryjskiej wyprawie do Drawidii (dawne Indie). Było to w Lato 2893 od Z.P.G.C. (2615 r. p.n.e.), zaś rozpoczęcie pierwszej h'Aryjskiej wyprawy do Drawidii wypadało w Lato 2817 (2692 r. p.n.e.).
105. Arimia - kraj ciemnoskórych (w porównaniu z przedstawicielami Rasy), tak w odległej przeszłości Rasicze zwali dawne Chiny.
106. Arimy - mieszkańcy dawnej Arimii. Arim - oznacza ciemnoskóry.
107. Bogowie bywali - stare chińskie podania i legendy także opowiadają o wizycie w Chinach w czasach starożytnych Bogów Mieszkańców nieba.
108. W kraju Podniebnym - to obrazowa nazwa, dla swojego kraju, do dziś używana przez mieszkańców Chin.
109. Władca - władca starożytnej Arimii nazywał się Aryman, tak jak władca carstwa nazywał się Car, a Księstwa - Kniaź (książę).
110. Postanowiwszy połaszczyć się na dzieła Rasy - tj. postanowił rozpętać zaborczą, rabunkową wojnę przeciwko Wielkiej Rasie. O tej wojnie opowiada dawna a-Westa (pierwsza Wiadomość). Nie należy mylić tej a-Westy ze zniekształconą Zend-Awestą w interpretacji Zaratustry (Zoroaster). Gdyż zniekształcił Starą Wiadomość i bitwę między Światłoskórymi (Rasiczami) i Ciemnoskórymi (Arimami), odbywającą się na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia), przekształcił w Niebieską Bitwę między Światem a Ciemnością, gdzie Bóg Światła Ahura-Mazda (Asur) zwycięża Ciemnego Boga Ahrimana (Aryman).
111. Wiatr Boży - obrazowa nazwa Wiatru Zmian, kiedy dobrobyt narodu zamienia się w jego upadek. Od tej obrazowej nazwy, pojawiła się starożytna chińska mądrość, że najcięższy czas to Czas Zmian.
112. Wielki Smok - jedna z obrazowych nazw Arimii (dawne Chiny). Do tej pory naród chiński mówi o sobie - naród Wielkiego Smoka. Na cześć Wielkiego Smoka organizowane są uroczyste festiwale. Z jaskrawych i wielokolorowych materiałów wykonywane są jego figury i wyobrażenia.
113. Wielki Smok został zwyciężony w bitwie, gdzie z Rasą Wielką bić się próbował - to wydarzenie zostało uwiecznione w historii starożytnej. Biały jeździec (Bóg, Witeź) rażący oszczepem (mieczem) smoka (pradawnego węża) umieszczany na freskach i płaskorzeźbach starych Kapiszczy (Chramów) i różnych budowlach Wielkiej Rasy. Rzeźby o tej tematyce wykonywano z kamienia, odlewano z metali szlachetnych i rzeźbione z różnych gatunków drzew. To zwycięstwo zostało utrwalone na Obrazach (ikonach) i wybite na monetach. Obecnie ten temat jest znany pod nazwą: Jerzy Zwycięzca rażący oszczepem smoka (węża).
114. Letni Krąg od nowa rodził się - Dzień równonocy jesiennej. W ten dzień Rasicze (Sławianie i Ariowie) obchodzą Nowolecie (nowy rok).
115. Aryman - władca Arimii.
116. Asur - z h'Aryjskiego As - Bóg żyjący na Ziemi, Ur - zagospodarowana, rozkoszna ziemia. Asur - to tytuł Jasnego Kniazia ziemi Świętej Rasy. Później dało to podstawy starorosyjskiemu obrazowi wyrażenia: "АЗЪ ЕСМЬ ЦАРЬ", co oznaczało: A (As - Bóg) З (Ur - ziemia) Ъ (uczyniony, uznany) ЕС (wszystkim) МЬ (światem - społeczeństwem) ЦЕ (ce - to, ten) ЗАРЬ (Zorza - niosąca Światło) tj. "Bóg na Ziemi uznany przez całe społeczeństwo za nosiciela Światła".
117. Aryman i Asur nowy świat uczynili - tj. zawarli traktat pokojowy między dwoma prowadzącymi wojnę mocarstwami, Wielkim Smokiem (Aryman) i Wielką Rasą (Asur). To wydarzenie uwieczniono w kalendarzu odliczając upływ czasu od Stworzenia Świata (zawarcie pokoju) w Gwiezdnej Świątyni (nazwa roku na Kręgoleciu Czisłoboga). 22 września 2013 roku, w Święto Nowolecia (nowy rok), Starowiery-Inglingi będą obchodzić Lato 7521 od roku w którym nastąpiło to wydarzenie (Z.P.G.S. - Zawarcie Pokoju w Gwiezdnej Świątyni). Wcześniej, jeszcze trzysta parę lat wstecz, wszyscy Słowianie obchodzili ten Dzień Zwycięstwa w Nowolecie (Dzień Jesiennej Równonocy), póki imperator uzurpator Piotr I z Rodu Romanowów, w Lato 7208 nie zniósł tego święta, i nie wprowadził obcego (watykańskiego) kalendarza, w którym nakazano obchodzić Nowolecie zimą 1 генваря (stycznia) roku 1700 od Narodzin Chrystusa.
118. Drawidy i Nagi - mieszkańcy Starożytnych Indii.
119. Kiedy nasi Przodkowie podarowali nim Wedy - Święte Teksty, które współcześnie znane są jako Indyjskie Wedy, pomimo, że wiele indyjskich oryginalnych źródeł, takich jak Purany, Mahabharata i inne opowiadają o tym, że Biali Nauczyciele (Riszy) przyszli zza północnych wysokich gór (Himalaje) przynieśli im Wedy i nową wedyjską Wierę (Hinduizm).
120. Odstąpili od czynów nieprzyzwoitych - tj. od krwawych ofiar z ludzi składanych Bogini Kali-Ma i Czarnym Smokom.
121. Poznawszy odwieczne Niebieskie Prawa - takich jak Prawo Karmy, Prawach Inkarnacji, Reinkarnacji i innych.
122. Pełne dobra Czyny - tj. pomoc wzajemna, kreatywność i twórczość.
123. Ciemny czas - Noc Swaroga w Sławiańskiej tradycji, Kali-Yuga w Aryjskiej albo Indyjskiej tradycji.
124. Po Bożych Prawach - tj. według Niebieskich Praw Jasnych Bogów.
125. Wdarli się w progi - naruszyli granice Białowodzia.
126. Nad h'Aryjskim morzem - koło jeziora Bajkał.
127. Siedem Kręgów - 112 żołnierzy (jeden krąg - 16 żołnierzy).
128. Krody - pogrzebowe ogniska, na których odbywało się całopalenie ciał zmarłych by ich Czysta Dusza z dymem krody mogła lekko wznieść się ku Swardze Najczystszej.
129. Stypę zrobiwszy - tj. przeprowadzili wymagane w starym Prawie Wielkiej Rasy obrzędy pogrzebowe.
130. Trzydziewięć Witeziów - 27 żołnierzy (3x po 9).
131. Za morzem leżące, na wschodzie Jariły - tj. na wschodzie od jeziora Bajkał.
132. Znaleźli - ujawnili, uzyskali.
133. Nie ujrzał - nie zobaczył, nie ujawnił.
Czytaj wszystko, słuchaj każdego. Nie dawaj wiary niczemu, dopóki nie potwierdzisz tego własną wnikliwą analizą
William "Bill" Cooper
- Strona główna
- » Duchowe
- » Słowiańska Spuścizna
- » Wedy Słowiańsko-Aryjskie
Informacje forum
Legenda Forum:
- wątek
- Nowy
- Zamknięty
- Przyklejony
- Aktywny
- Nowy/Aktywny
- Nowy/Zamknięty
- Nowy przyklejony
- Zamknięty/Aktywny
- Aktywny/Przyklejony
- Przyklejony / Zamknięty
- Przyklejony/Aktywny/Zamknięty