ArsaGianta

:: Inwazja Goga & Magoga

Pośród wielu proroctw zgromadzonych zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie, to z księgi Ezechiela jest z pewnością jednym z najbardziej niezwykłych. Nie zostało ono jeszcze wypełnione, aczkolwiek dokładność, z jaką sprawdzały się inne prorocze fragmenty Biblii pozwala nam sądzić, że kiedyś stanie się faktem. Jeżeli Bóg mówi, że coś się stanie, to jest to pewne i pozostaje tylko kwestią czasu!

Inwazja Goga-Magoga zajmuje całe dwa rozdziały księgi, co nie jest bez znaczenia. Ezechiel podaje nam wiele szczegółów, które z kolei dostarczają nam wielu wskazówek. Wiemy, KTO jest głównym bohaterem, CO się dzieje, JAK armia najeźdźcy zostaje pokonana, a nawet mamy opis wielkiego 'sprzątania' po bitwie!

Dramat ten przyciąga naszą uwagę głównie z dwóch powodów:
Interweniuje sam Bóg i w nadnaturalny sposób niszczy wrogie wojska
Użyta zostaje broń atomowa
Dlaczego właśnie broń atomowa? Kluczem do zrozumienia jest werset mówiący o tym, że Izrael z porzuconej broni czerpał będzie energię przez siedem lat. Starożytni komentatorzy twierdzili, że nie można odczytywać tego dosłownie, nic bowiem nie może dostarczać energii przez siedem lat. Dziś jednak przy użyciu technologii atmomowej można "palić" przez taki okres czasu.
Poza tym w rozdziale 39 jest opis oczyszczania pola bitwy, który przypomina... dzisiejsze procedury obchodzenia się z radioaktywnymi odpadami! Po pierwsze, do 'sprzątania' wyznaczeni są profesjonaliści. Gdy zwykły podróżny znajdzie jakąś pozostałość po bitwie, nie może jej dotykać; ma jedynie zaznaczyć miejsce i pozostawić znalezisko odpowiednim ludziom. Poza tym, kraj jest oczyszczany przez siedem miesięcy, odpady zaś składowane tylko w jednym miejscu, specjalnie do tego wyznaczonym - dolinie Abarim na wschód od Morza Martwego.

Czy to, że dziś możemy lepiej zrozumieć przesłanie Ezechiela oznacza, że proroctwo to odnosi się właśnie do naszych czasów? Wierzę, że tak właśnie jest. Zanim jednak dowiemy się, KIEDY, pozanjmy najpierw kto jest głównym aktorem i kto gra pierwszoplanowe role...

:: Gog i Magog

Synu człowieczy, zwróć się ku Gogowi, ku krajowi Magog, wielkiemu księciu kraju Meszek i Tubal, i prorokuj przeciwko niemu (Ez 38,2)

Głównym bohaterem jest tutaj "Gog z kraju Magog". W Biblii nazwa ta po raz pierwszywystępuje w Księdze Rodzaju 10,2. Dowiadujemy się stamtąd, że Magog był synem Jafeta. Do identyfikacji trzeba jednak posłużyć się źródłami pozabiblijnymi. Tymczasem wynika z nich, że Magog był ludem zwanym inaczej Scytami. Byli to w dużym stopniu przodkowie Rosjan, na pewno zaś zamieszkiwali tereny dzisiejszej Rosji. Najstarszym odniesieniem są zapisy Hezjoda, żyjącago w VII w. p.n.e. Zidentyfikował on Magoga jako Scytów, żyjących na terenach południowej Rosji. O Scytach w V w. p.n.e. pisał Herodot, relacjonując jak terroryzowali oni stepy Rosji. Jednym z najlepszych i najbardziej wiarygodnych źródeł są zapisy Józefa Flawiusza, którego dzieła jako jedyne historyczne źródła z I w. n.e. dotrwały nienaruszone do naszych czasów. Pisze on: "Magogianie byli tymi, których Grecy nazywają Scytami". Podobne wnioski wyciąga Filon z Aleksandrii. Wielki Mur Chiński w odniesieniu z IX wieku nazwany jest "wałem Goga i Magoga".

"Podręczna Encyklopedia Kościelna", wyjaśnia: "MAGOG (...) Józef Flawiusz (Ant. jud.I, VI. 1) i św. Hieronim (In Ezech., I. XI, t. XXV, col. 356) nazywają ich Scytami. Podług Fr. Lenormant potwierdza to wzmianka w opowiadaniu o wojnach Assurbanipala 'O Gogu królu Scytów'. Zdaniem Mechoniusza od Magoga mają pochodzić Gieci i Messageci to jest narody Scytyjskie i Tatarskie i Tatarzy" (r. 1911, s. 162). W "Historii Rosji", czytamy: "W VII w. p.n.e. [...] północne wybrzeże Morza Czarnego, a także częściowo tereny leżące jeszcze dalej na północ, opanowane zostały przez Scytów [...] przez Scytów rozumiano również plemiona, mieszkających dalej na północ, które można nazywać protosłowiańskimi, ponieważ bezpośrednio od nich wywodzą się późniejsze plemiona wschodnio-słowiańskie" (Ludwik Bazylow, Ossolineum, 1969, s. 12).

"Niełatwa droga od wczesnych Scytów - łuczników na koniach do Federacji Rosyjskiej posiadającej atomowe pociski prowadzi przez wiele wieków burzliwej historii. Przeróżni potomkowie Magoga terroryzowali południowe stepy Rosji od Ukrainy aż do Chińskiego Muru." (Chuck Missler - The Magog Invasion).

Jeżeli ktoś miałby jeszcze wątpliwości, wystarczy spojrzeć na mapę. Gog ma przybyć z "najdalszej północy" (Ez 38, 15). Jeżeli wyruszylibyśmy z Jerozolimy i szli cały czas na północ, doszlibyśmy w okolice Moskwy!

Jerozolima - 35°14'E
Moskwa - 37°37' E

Skoro zidentyfikowaliśmy już Magoga, przyjrzyjmy się teraz jego sojusznikom.

:: Po stronie sprzymierzeńców...

Są przy nich Persowie, Kuszyci, Libijczycy, wszyscy zbrojni w tarczę i hełm. Gomer i całe jego wojsko, mieszkańcy Togarmy na najdalszej północy i całe jego wojsko, rozliczne ludy są z tobą.

Persja -> Iran

Głównym sojusznikiem na liście jest Persja. Nie ma najmniejszych wątpliwości, że jest to dzisiejszy Iran. Słowo "Persja" pojawia się po raz pierwszy w Asyryjskich tekstach z IX w. p.n.e. Przez wieki była to oficjalna nazwa państwa; dopiero w 1935 roku została zmieniona na Iran.

Kusz-> Etiopia / Egipt / Sudan

Nazwa ta zazwyczaj tłumaczona jest na 'Etiopię'. Pierwotnie Kusz odnosi się do terenów południowej Nubii, położonych między I a III kataraktą Nilu (dzisiejszy Sudan). Identyfikacja nie jest jednoznaczna, trudno jednak przypuszczać, aby Etiopia odegrała jakąś rolę w inwazji na Izrael. Być może więc chodzi tu raczej o Egipt lub Sudan.

Put-> Libia

Put był trzecim synem Chama. Józef Flawiusz pisze o nim jako o założycielu Libii. W szerszym znaczeniu chodzi tu o ludy północnej Afryki powiązane z Kuszytami.

Gomer->Turcja

Znowu wypada powołać się na Jozefa Flawiusz, który jest niocenionym źródłem informacji: "Gomer był założycielem tych, których Grecy nazywają galatianami, wcześniej jednak zwani byli Gomerytami". Starożytna Galtia leżała na wyżynach Anatolii - terenów dzisiejszej środkowej Turcji. Wypada więc dodać do naszej listy współczesnych krajów także Turcję.

Togarma->tureckie plemiona/Armenia

Togarma był synem Gomera. Asyryjczycy lud ten nazywali Til-Garimmu, od nazwy miasta, które współcześnie zwie się Gurun. Armeńczycy do dziś nazywają siebie "ludem Togarma", choć są oni jednym z wielu ludów mających korzenie u starożytnych tureckich plemion.

Mesech i Tubal

Mesech pochodzi od starożytnego Mushki. Herodot pisze, że lud ten zamieszkiwał wzgórza na południowym wschodzie Morza Czarnego - północnowschodnią część Turcji. Tubal zaś asyryjskie źródła identyfikują na zachodzie od Mesech.
Jest jednak jeszcze jedno ciekawe wyjaśnienie, o którym chciałbym wspomnieć. Otóż niektórzy badacze łączą Mesech i Tubal z... Moskwą i Tobolskiem, dwoma dużymi miastami w Rosji. Faktem jest, że brzmieniowo nazwy te są do siebie bardzo podobne. Dodatkowym argumentem są słowa Ezecjiela: "Oto jestem przeciw tobie, Gogu, wielki książę kraju Meszek i Tubal."(Ez 38,3). Skoro Gog jest głównym władcą Mesech i Tubal, logiczne byłocy powiązanie ich z Moskwą i Tobolskiem.

:: Pozostający z boku

Szeba i Dedan, i handlarze z Tarszisz, i wszyscy jego przekupnie będą do ciebie mówić: Czy przybywasz po to, by łupić? Czy zgromadziłeś tłum, by grabić srebro i złoto, by porwać do siebie trzody i dobytek, by nabrać wielkiego łupu?(Ez 38,13)

Szeba i Dedan były miastami leżącymi na terenie dzisiejszej Arabii Saudyjskiej. Ciekawe, że nie biorą one udziału w inwazji.. a raczej stoją z boku i przyglądają się jej.
Tarszysz - nazwa miejsca, która, po razpierwszy pojawia się w czasach Salomona. "Tarszisz leżało prawdopodobnie u południowych wybrzeży Hiszpanii (Tarszisz - miasto greckie na wybrzeżu M. Śródziemnego; przypis red. .). Było to słynne miasto, tak jak słynny był jego przemysł metalurgiczny i jego dalekomorskie okręty, zdolne stawić czoło burzom. Tarszisz jest wspominane w Biblii kilkakrotnie. Izajasz wzywa mieszkańców Tyru, aby uciekali daleko do Tarszisz: Przeprawcie się do Tarszisz, jęczcie, mieszkańcy wybrzeża! (23,6)"(Bruno Maggioni). Myślę także, że 'kupcy z Tarszysz' symbolizują tu w pewnym stopniu światowych ekonomistów, patrzących z niepokojem na rozwój wydarzeń.

:: Syria nie zaangażowana?

Warto zaznaczyć, że na liście krajów nie ma ani słowa o niezwykle antysemickim kraju, jakim jest Syria. Przyczyną może być to, że Syria - w chwili,gdy następuje inwazja - jest już "wyeliminowana z gry". Opis, jak do tego mogłoby dojść znajdujemy w księgach: Izajasza 17 i Jeremiasza 49, 23-27.

"Wyrok na Damaszek:Oto Damaszek przestanie być miastem, stanie się stosem gruzów.(...)W czasie wieczornym, toż to był strach; przed ranem, już go nie ma. Taki jest dział naszych łupieżców, taki los naszych rabusiów." (Iz 17,1;14)

"Damaszek jest bezsilny, gotowy do ucieczki, opanował go popłoch; lęk i bóle go ogarniają niby rodzącą kobietę. Jak bardzo jest opuszczone sławne miasto, miasto pełne wesela." (Jer 49, 24-25)

Damaszek, stolica Syrii jest najstarszym nieprzerwanie zamieszkałym miastem na świecie! Jeszcze nigdy nie "przestał być miastem"...
Obecnie wiele organizacji terrorystycznych ma swoje bazy w Damaszku. Jeśli Syria normalnie funkcjonowałaby podczas ataku na Izrael, na pewno byłaby po stronie najeźdźcy. Wynika z tego, że Damaszek powinien zostać zniszczony jeszcze przed wydarzeniami opisywanymi przez Ezechiela...

:: Atak...

Oto najważniejsza część proroctwa - punkt kulminacyjny. . Myślę, że ten fragment nie wymaga komentarza...

"W dniu, w którym przybędzie Gog do kraju Izraela - wyrocznia Pana Boga - gniew mój we Mnie zapłonie. I w uniesieniu moim, w ogniu mego gniewu, mówię to: Zaiste, w owym dniu przyjdzie wielkie trzęsienie ziemi na kraj Izraela.
Przede Mną będą drżały ryby morskie i ptaki w powietrzu, zwierzęta polne i wszystko, co pełza po ziemi, i wszyscy ludzie, którzy są na ziemi. Góry się rozpękną, skały się zapadną i wszystkie mury runą na ziemię.
I powołam przeciwko niemu wszelki strach - wyrocznia Pana Boga - miecz każdego zwróci się przeciwko bratu.
I wymierzę im karę przez zarazę i krew, i ulewę, i grad [jakby] kamieni. Ogień i siarkę ześlę jak deszcz na niego i na jego wojsko, i na rozliczne ludy, które są z nim.
Tak okażę się wielkim i świętym, tak ukażę się oczom wielu narodów: wtedy poznają, że Ja jestem Pan."(Ez 38, 18-23)


:: Kiedy może to nastąpić?

Zacznijmy od tego, kiedy NIE mogło nastąpić. Proroctwo to miało zostać wypełnione w "latach ostatecznych", po tym, jak Izrael powróci do swojej ziemii. Pamiętajmy, że Izrael nie był państwem przez prawie 2000 lat! 37 rozdział księgi Ezechiela przedstawia "wizję suchych kości". Jest ot symbol odrodzenia się Izraela w czasach ostatecznych. Wizja ta znalazła wypełnienie 14 maja 1948 roku. Możemy uznać więc, że wtedy 'oficjalnie' rozpoczęły się czasy ostateczne. (niektórzy podają też datę 7 czerwca 1967, kiedy Izrael odzyskał swoją stolicę, Jerozolimę po wojnie sześciodniowej). Faktem jest, że 37 rozdział Ezechiela został wypełniony i przeszedł do historii. Następnym opisanym wydarzeniem jest zaś inwazja Magoga - rozdział 38.

"Po wielu dniach otrzymasz rozkaz, przy końcu lat przybędziesz do kraju, który ocalał od miecza.
Jego lud zebrany jest spośród wielu narodów na góry Izraela, długo leżące odłogiem. Sprowadzony on jest z powrotem spośród wielu narodów i mieszkają oni wszyscy bezpiecznie.
Ty jednak zbliżysz się jak burza i przyjdziesz jak chmura po to, by nakryć kraj: będziesz tam ty i całe twoje wojsko, i rozliczne narody z tobą. Tak mówi Pan Bóg: Owego dnia zrodzą się myśli w twym sercu i poweźmiesz zły zamysł. Powiesz: Wyruszę przeciw nieumocnionemu krajowi, pociągnę przeciwko ludziom spokojnym - gdzie wszyscy żyją bezpiecznie, a nie ma murów, zasuw i bram - by plądrować i łupić, by rękę swą położyć na ruinach, które znowu zostały zamieszkane, oraz na lud, który się zebrał z krajów pogańskich, a który myśli jedynie o trzodach i dobytku, a mieszka w środku ziemi." (Ez 38, 8-12)

Warunkiem do wypełnienia się proroctwa jest "bezpieczeństwo", jakie ma panować w Izraelu. Hebrajskie słowo w tym tekście oznaczające "bezpieczeństwo" to betach. Może ono znaczyć także fałszywą pewność siebie, niekoniecznie zaś fizyczne bezpieczeństwo, tak jak zrozumielibyśmy to dziś.

Ezechiel pisze też o o miejscowościach, które nie mają murów ani bram. Dla nas, ludzi żyjących w XXI wieku, nie jest to nic niezwykłego, lecz prorok prawdopodobnie nigdy nie miał okazji zobaczenia tego na własne oczy. W czasach, gdy powstawała księga (czyli VI w. p.n.e.), a także w wiekach późniejszych - nawet za czasów Jezusa! - każda miejscowość, każde miasto było otoczone murami. Dlatego też możemy powiedzieć, iż ta część przepowiedni już się spełniła: dziś żadne izraelskie miasto nie ma murów ani bram.

Źródło: http://forumzn.katalogi.pl/