ArsaGianta

Niebezpieczeństwa i zagrożenia

Nim podejmiesz ostateczną decyzję, która skutkować będzie na całe dalsze życie, postaraj się zdobyć świadomość, na co właściwie się porywasz. Zastanów się, czy zdołasz podołać trudom oraz uciążliwościom nowej drogi życia i czy w pewnym momencie nie stwierdzisz, iż zadanie to jest ponad Twoje siły. Lepiej wcześniej zrezygnować, niż w późniejszym czasie odczuć gorycz zawodu i rozczarowania. Nie staraj się także "próbować", gdyż "próbowanie" z góry zakłada możliwość porażki, a Twoja decyzja ma być ostateczna, dobrze przemyślana i wyważona. Nie ma przymusu. Nikt nie decyduje za Ciebie. To wyłącznie będzie Twoja decyzja. Przed tym właśnie niebezpieczeństwem ostrzega także Chrystus:

Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: "Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć". Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem. (Łukasza 14:28-33)

Samotność - to kolejne niebezpieczeństwo na jakie się skazujemy. Przebywając w tłumie będzie towarzyszyć Ci samotność. Niekiedy jest to niezwykle uciążliwe. Jednak w dzisiejszych czasach, dzięki wynalazkowi Internetu tą uciążliwość można nieco złagodzić na stronach takich ja ta zaspakajając przynajmniej częściowo swoje potrzeby towarzyskie poprzez wirtualny kontakt z ludźmi sobie podobnymi. Nie mniej tak czy inaczej wymagane jest zachowanie niezachwianej wiary w siebie, swoje przekonania, słuszność decyzji oraz drogi, którą kroczysz. Zwłaszcza, że nasi najbliżsi nie będą tego akceptować. Należy spodziewać się presji i ataków z ich strony; "nawracania" oraz wytrwać w niezłomności swego postanowienia. Wspomina o tym inny cytat:

"Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem". (Łukasza 14:26)
"Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien." (Mateusza 10:37)

We wczesnych wspólnotach Chrześcijańskich symbolizowała to Ceremonia Przejścia, która polegała na zanurzeniu się pod wodę, co symbolizowało śmierć, a tym samym zerwanie wszelkich związków z dotychczasowym życiem, ludźmi, przedmiotami, sprawami, etc czyli dokładnie to samo, co dzieje się z człowiekiem, który faktycznie umarł. Natomiast wynurzenie się spod powierzchni wody symbolizowało ponowne narodziny, lecz już w Duchu Świętym, a pierwszy wdech był tym samym czym jest pierwszy wdech dla noworodka - pierwszym kontaktem ze światem. Opisana Ceremonia Przejścia to tzw "chrzest" znany z KRK, lecz jak widać - nie tylko przebiega lecz i znaczy coś zupełnie innego, niż chrzest w katolicyzmie.

Miej świadomość, iż wybierając Drogę - zrywasz ze swoim dotychczasowym życiem, w tym ze związkami rodzinnymi. Od momentu podjęcia decyzji o zmianie życia nie ma równych i równiejszych. W Twoich oczach wszyscy ludzie są równi; wszyscy są Twoją rodziną i wszystkich masz traktować w dokładnie ten sam sposób.

W tym miejscu jednak pojawia się nieporozumienie. Wiele osób błędnie interpretując te słowa łamie prawa Chrystusa porzucając swych bliskich. Ucieka do klasztoru, zakonu czy w objęcia sekty. To błąd, gdyż w ten sposób unikają odpowiedzialności i obowiązków, które wynikają z innego cytatu:

Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam powierzy swoje? (Łukasza 16:10-12)

Strach - gdy zorientujesz się z czego przyjdzie Ci zrezygnować; co porzucić - odczujesz pustkę i paniczny strach. To nie będzie Twój strach, lecz strach Obcego, który dzieli Twoje ciało i steruje Tobą, Twoim życiem poprzez EGO.

Szatan - to najpodlejsza siła, której się narażasz. Pamiętaj - kusił nawet Chrystusa, więc nie sądź, że Ciebie oszczędzi. Z tym, że na początku nie będzie Cię kusić, lecz naszczuje na Ciebie całą swoją armię. Znasz powiedzenie "siła złego na jednego"? Krótko po rozpoczęciu kroczenia Drogą Życia odczujesz to na sobie. Będzie to wyglądało tak, jakby cały świat sprzysiągł się przeciw Tobie. Wszystko, co może pójść źle - na pewno pójdzie, a nawet to, co wydawało się, że szło dobrze, też się sknoci. Twoja rodzina, znajomi - odwrócą się od Ciebie, bezpodstawne oskarżenia, posądzenia, ataki i słowne napaści. Intensywność i siła ataków zależy od Twoich indywidualnych predyspozycji; od Twojej pięty achillesowej. Napaść jest tak intensywna, że jednostki słabe psychicznie mogą załamać się, wpaść w depresję, przeżyć załamanie nerwowe.

Ataki będą powtarzać się co jakiś czas, lecz jedynie pierwszy jest tak intensywny, tak dotkliwy i długotrwały. Może trwać nawet przez kilka miesięcy. Skrócić jego dotkliwość może wyłącznie Twoja determinacja i niezachwiane przekonanie w słuszność swojej decyzji; niepodważalna wiara w słowa Chrystusa oraz nauki jakie z nich płyną. Zaznaczam - w słowa i nauki, nie zaś hipotetyczną postać wykreowaną przez KRK!

Jak więc widzisz decydując się na kroczenie Wąską Bramą stajesz do samotnej walki z całym światem. Przeciw sobie mieć będziesz znajomych, rodzinę, Szatana, a nawet... własne EGO! Nim więc zdecydujesz się - dobrze rozważ decyzję, gdyż w późniejszym czasie liczyć możesz... wyłącznie na siebie i swoje siły. W tej walce... nikt Ci nie pomoże!

Niestety Piszczel, lecz bardzo mylisz się. Większość kroczy ku samounicestwieniu; zatraceniu.
Rozważ to logicznie:
z punktu widzenia jednej inkarnacji, wcielenia - jest tak, jak piszesz; każdy z nas wcześniej czy później umrze, a więc bez względu na postępowanie, na postawę życiową efekt końcowy i tak jest ten sam - pokarm dla robali.
Jednak z punktu widzenia Wszechświata, prawa Przyczyny i Skutku oraz Prawa Karmicznego Twoje słowa świadczą o braku wiedzy lub zrozumienia. Stawiasz na równi osoby walczące ze swymi słabościami, skłonnościami; pracujące nad sobą z mordercami, chciwcami, grabieżcami, zboczeńcami, gwałcicielami, etc.

Religia a rozwój duchowy

Należy zdać sobie sprawę z faktu, iż każda religia opiera się na założeniach osoby uduchowionej, która odkryła, a następnie wskazała drogę innym; kierunek. Jednak wkrótce po śmierci Mistrza z grona jego uczniów wyłaniają się naśladowcy, którzy starają się prowadzić grupę. Jednak z reguły nie są to najzdolniejsi lecz najbardziej sprytni, cwani. Niejednokrotnie dysponujący zdolnościami oratorskimi. Nie rozumiejąc zasad Mistrza - bardzo szybko wprowadzają własne "interpretacje" i przeinaczenia. W miejscach, które są niepojęte i niewytłumaczalne dla naśladowców - wprowadza się pojęcia dogmatu. W ten sposób kilka pokoleń po śmierci mistrza idea zostaje całkowicie wypaczona, a droga zmieniona, niejasna, niezrozumiała.

Tzw przewodnicy duchowi zaczynają wprowadzać przymusy, nakazy, zakazy nie objaśniając czemu to służy. Tak i już. W ten sposób bardziej lub mniej świadomie wprowadzają system bezsensowny i totalitarny, całkowicie zaprzeczający rozwojowi duchowemu; negujący go i sprowadzający wyznawców na manowce; na duchowe bezdroża, a wielokroć przyczyniają się do ich zguby.

Rozwój duchowy zaś to całkowite zaprzeczenie religii. Tu nie ma dogmatów, a co najwyżej aksjomaty, które z czasem należy sprawdzić, dowieść, zbadać. Ślepe naśladownictwo nie istnieje. Każda zasada jest uzasadniona, wyjaśniona i omówiona. Każdą zasadę należy sprawdzić, przemyśleć. Religia opiera się na zaufaniu zwanym wiarą; rozwój duchowy zaś na zdrowym myśleniu i wiedzy. Pozyskiwaniu jej. Źródła wiedzy są przeróżne, najczęściej jednak płyną z własnych doświadczeń; z obserwacji swoich reakcji i ich analizie.

W religi stawia się suche tezy; w rozwoju duchowym zaś wskazuje jedynie drogę, kierunek, a adept sam ma pozyskać wiedzę. Można to opisać powiedzeniem:

"jeśli chcesz nakarmić głodnego - podaruj mu rybę; jeśli zaś chcesz by zawsze był syty - podaruj mu wędkę i naucz łowić ryby"

Religia to pierwsza część tego powiedzenia, rozwój duchowy zaś opisany jest w drugiej części. Taka jest różnica.

Oczyszczenie - zasady

Dla Chrześcijan, lecz tych prawdziwych, nie zaś "na papierku" podstawowa zasada zawarta jest w poniższych słowach Chrystusa:

Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. (Mateusza 7:12)

1. Nie zabijaj - nie chodzi tu tylko o fizyczne i natychmiastowe uśmiercanie lecz także powolne i stopniowe np poprzez znęcanie się fizyczne czy psychiczne, głodzenie, dręczenie, wzbudzanie negatywnych myśli, emocji, ograniczanie czyjejś wolności, narzucanie swej woli (ubezwłasnowolnianie). Również bierne przyglądanie się dręczeniu w sytuacji, gdy mamy możliwość zapobieżenia łapie się pod ten punkt


2. Nie kłam - kłamstwo to przedstawianie zdarzeń niezgodnie z rzeczywistością, przy czym kłamiemy nie tylko słowami mówiąc nieprawdę, lecz także postępkami, np udając, że ciężko pracujemy, że jesteśmy zmęczeni, nieszczęśliwi, pokrzywdzeni, chorzy, etc.


3. Nie kradnij - to nie tylko odbieranie cudzej własności materialnej poprzez przywłaszczenie sobie jej. Kradzieży dokonuje się poprzez zawyżanie cen na swoje produkty lub usługi, zaniżoną zapłatę za pracę wykonaną na swoją rzecz (wyzysk). Ponadto ukraść można wartości niematerialne, np zasługi. Przy czym okradać możemy także siebie np w przypływie altruizmu przypisując komuś własne zasługi. Dodatkowo w tym przypadku także kłamiemy. Ponadto kraść można czas, gdy swoją osobą odciągamy kogoś od jego zajęć czy tez obowiązków, itp.


4. Żyj bez wyuzdań - czyli obywać się tym, co faktycznie jest niezbędne do życia, pracy i pełnienia swych obowiązków, bez wyszukanych potrzeb zarówno w ubiorze, jedzeniu jak i życiu codziennym. Również otaczanie się zbędnymi gadżetami czy nowinkami technicznymi jest naruszeniem tego nakazu. Nowoczesna technika wspiera przemysł i handel, aby ludziom stworzyć jak najwięcej potrzeb, ponieważ te potrzeby tworzą sens istnienia przemysłu i handlu. Nie służą jednak rozwojowi i spokojowi ducha. Nasze życie powinno być jak najprostsze, bez zbędnych udziwnień. Przy czym starajmy się zachować zdrowy rozsądek i równowagę; nie należy popadać w skrajność. Ascetyzm narusza pierwszy zakaz - nie zabijaj


5. Niczego nie pragnij ani nie oczekuj - ten nakaz może wywołać wiele kontrowersji, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy z każdej strony nasze zmysły bombardowane są przeróżnymi reklamami oferującymi "korzyści". Tak naprawdę korzyść odnoszą wyłącznie producenci i sprzedawcy, my zaś pragnąc jakiejś rzeczy jedynie budzimy w sobie niepokój. Ponadto nie należy pragnąć czy oczekiwać zapłaty za coś, co się nam nie należy, tzw "odwdzięczenia się". Jeśli czegoś oczekujemy, np "monety" za okazaną pomoc, a jej nie otrzymamy - budzi to w nas rozczarowanie i rozgoryczenie. Podobny stan wywołują niezaspokojone pragnienia.