ArsaGianta

Znów zapowiada się krach jednolitej przestrzeni walutowej w Europie. Profesor Nuriel Ribini, który zapowiedział kryzys 2008 roku, oświadczył, że strefa euro w swej aktualnej postaci potrafi przetrwać nie dłużej, niż pół roku.

Sceptycy europejscy już niejednokrotnie nazywali samą ideę utworzenia wspólnej przestrzeni gospodarczej i walutowej w Starym świecie poronionym pomysłem; sugeruje się więc, że decyzja ta miała podłoże polityczne, niewielu myślało wówczas o gospodarce. Według dyrektora departamentu analitycznego spółki audytorskiej FBK Igora Nikołajewa, wprowadzenie euro nie stało się bodźcem sprzyjającym dodatkowemu rozwojowi gospodarczemu regionu:

„Strefę euro zakładano w pierwszej kolejności ze względów natury politycznej. Zbadaliśmy więc dynamikę przeciętnych rocznych wskaźników eksportu, importu, produktu krajowego brutto, na osiem – dziesięć lat przed utworzeniem strefy euro oraz po tym. Nie ma więc żadnego widocznego wyniku, natomiast w zakresie eksportu i importu w ogóle zanotowano spadek wskaźników.”

W każdym bądź razie, gdy wprowadzano euro, niewielu traktowało go jako przeciwwagę dla wszechpotężnego dolara. Był to raczej projekt niemiecki w zakresie nasilenia kontroli nad rynkami Unii Europejskiej. Ponadto lider europejski musiał odpowiedzieć w jakiś sposób na nasilenie szybko rozwijających się gospodarek Azji i Ameryki Łacińskiej. Ekspert w zakresie gospodarki w skali makro Jelena Matrosowa powiedziała przed mikrofonem radia "Głos Rosji":

„Zjednoczenie się krajów europejskich było konieczne ze względu na szybki wzrost rynków azjatyckich. Niemcy już mieli trudności w walce konkurencyjnej, mimo ich poziomu rozwoju technicznego, z takimi olbrzymami, jak Brazylia i Chiny. Zjednoczenie Europy było projektem niemieckim. Naturalnie, zjednoczona Europa potrzebowała też zjednoczonej waluty”.

Natomiast kraje unijne znajdujące się na obrzeżach, znaleźli się w pułapce gospodarczej. W walce konkurencyjnej z rozwijającymi się gospodarkami Chin i Indii przeszkadzał im kosztowny euro. Rywalizować z Niemcami one nie mogły wskutek różnicy w potencjałach przemysłowych. Dyrektor Instytutu Globalizacji i Ruchów Socjalnych Borys Kargalicki uważa utworzenie strefy euro za główną przyczynę straty przez Stary świat swego potencjału przemysłowego.

Zwolennicy scalonej Europy przypominają, że euro jest katalizatorem rozwoju handlu jednolitej przestrzeni gospodarczej. Paneuropejska waluta pomogła Grecji i Włochom w rozstrzygnięciu problemu wysokiej stopy inflacji. Oba kraje bezskutecznie walczyły z tym problemem przez wiele lat. Oczywiście, są także straty, lecz, zdaniem części ekspertów, wiążą się one nie z procesami integracji, lecz z błędami konkretnych rządów. Nareszcie, głównym i niezaprzeczalnym osiągnięciem euro jest to, że de facto jest to nowa waluta rezerwowa, jedyny realny rywal dolara w gospodarce światowej. Prezydent spółki consultingowej „Neokon” Michaił Hazin jest przekonany, że Stany Zjednoczone dokładają mnóstwa starań, aby jeśli nie wyeliminować, to chociażby maksymalnie osłabić tego rywala:

„Z tego powodu Stany Zjednoczone rozpaczliwie usiłują zmusić Niemcy do zapłacenia za wszystkich, aby w Europie wszyscy byli jednakowo słabi. Natomiast cel strategiczny Niemiec powinien polegać na tym, że Niemcy za nic nie płacą, a ci, którzy chcą, zwracają się do Berlina i na bardzo surowych warunkach bezpośrednio z Berlina otrzymują jakieś wsparcie”.

W środowisku ekspertów nie brakuje tych, którzy zakładają, że powrót członków strefy euro do swych walut narodowych byłoby najlepszym rozwiązaniem w dramacie europejskim. Problem polega jedynie na tym, że „aksamitny rozwód” jest niemożliwy. Gdy powstawała strefa euro, nikt nie myślał o mechanizmach wystąpienia z niej. Dla rozejścia się trzeba będzie rozerwać kontakty gospodarcze, nawiązane w ciągu 15 lat: są to zobowiązania dłużne w euro, akcje spółek europejskich, zawarte już transakcje. Dla przestawienia wszystkich tych realiów na waluty narodowe, koniecznych będzie mnóstwo czasu i pieniędzy. Ponadto, eksperci wyrażają obawy, że zaufanie wobec nowych jednostek monetarnych będzie skrajnie niskie. Gospodarka kontynentu nie będzie mogła pracować, dopóki nie pojawi się nowa, niezawodna waluta. Zdaniem Michaiła Hazina, może to być jedynie waluta Niemiec, która zostanie odpowiednikiem euro:

„Istnieje jeszcze jeden ważny aspekt: pojęcie „rozpad strefy euro” jest traktowany zbyt szeroko. Do tego, aby przestrzeń walutowa w Europie przestała istnieć, konieczne jest wystąpienie połowy krajów członkowskich czy wycofanie się czołowych gospodarek – Francji i Niemiec. Obecnie chodzi o wyeliminowanie kilku krajów problemowych. Co nie jest żadnym powodem do pogrzebu euro”.

Głos Rosji

"Komisarz UE: Chiny wygrywają wyścig o metale ziem rzadkich na Grenlandii
PAP - Świat
5 Sie 2012, 6:05
05.08. Bruksela (PAP/AFP) - Grenlandia, autonomiczna część Danii, stała się nowym Eldorado metali ziem rzadkich, które są niezbędne dla nowych technologii. O zasoby wyspy ubiegają się Chiny i UE. W tym wyścigu zaczął wygrywać Pekin - ostrzega unijny komisarz ds. przemysłu Antonio Tajani.

Od 2009 roku Grenlandia korzysta ze zwiększonej autonomii i prawa do kontroli nad swymi zasobami naturalnymi. Wśród surowców mineralnych ma dziewięć z 14 pierwiastków (metali) ziem rzadkich.

Unijne firmy muszą importować większość z tych pierwiastków, aby pokryć swoje zapotrzebowanie. Sprowadzają beryl, ind, platynę oraz metaloidy - antymon, bor, tellur, a z grupy metali przejściowych - kobalt, molibden, niob, ren, tantal, tytan, wanad, skand oraz itr, a także 15 lantanowców (lantan, cer, prazeodym, neodym, promet, samar, europ, gadolin, terb, dysproz, holm, erb, tul, iterb i lutet).

W przyrodzie metale te występują w formie mieszanych minerałów. Lantanowce razem ze skandowcami (itr i skand) określane są zwyczajowo mianem metali ziem rzadkich, ponieważ uważano, że występują one stosunkowo rzadko. Jednak w postaci różnych minerałów są bardziej rozpowszechnione, niż sądzono.

Komisja Europejska uważnie śledzi problematykę metali ziem rzadkich służących do produkcji towarów strategicznych, tak różnorodnych jak żarówki LED, hybrydowe układy napędowe w samochodach, telefony komórkowe i turbiny wiatrowe.

Komisarz Tajani odwiedził Grenlandię 16 czerwca, aby parafować porozumienia w sprawie wykorzystywania mineralnych surowców przez firmy unijne. "Chiński prezydent (Hu Jintao) przyjechał następnego dnia - powiedział Tajani w rozmowie z AFP. - A Chińczycy już działają" - dodał i wyjaśnił, że kupili brytyjską firmę i przysłali dwa tysiące swoich górników.

Tymczasem Europejczycy nadal są w fazie rozmów. "Parafowane w czerwcu umowy będą rozpatrywane przez rządy państw UE we wrześniu" - powiedział Tajani. Europejczycy zobowiązali się "płacić Grenlandii 35 proc. zysków" z koncesji i mają działać wyłącznie na wybrzeżu wyspy.

Mieszkańcy Grenlandii są "bardzo wyczuleni na sprawy ochrony środowiska i dlatego bardzo interesują się praktycznym postępowaniem Unii Europejskiej" - wyjaśnili współpracownicy komisarza. Ale jednocześnie Grenlandia "cierpi z powodu kryzysu" i "potrzebuje pieniędzy".

"Jesteśmy w stanie wojny z Chińczykami o metale ziem rzadkich" - twierdzą osoby z otoczenia Tajaniego. Kwestia ta będzie omawiana na XV szczycie UE-Chiny w Brukseli 20 września.

Obecnie Chiny mają swoisty monopol na pierwiastki ziem rzadkich, ponieważ na swoim terytorium mają 35 proc. ich światowych zasobów. "Na giełdzie w Londynie to oni dyktują ceny" - powiedział jeden ze współpracowników Tajaniego.

UE, USA i Japonia zaskarżyły do Światowej Organizacji Handlu politykę Chin, które ograniczają dostęp do swoich surowców poprzez stosowanie kwot. Równolegle UE dąży do dywersyfikacji dostaw. Podpisała umowy z Unią Afrykańską, Chile, Argentyną i Urugwajem, a wkrótce podpisać ma je z Meksykiem i Kolumbią.

UE ma również punkty na swoją korzyść - twierdzi Tajani. Według niego "badania powinny pomóc w znalezieniu substytutów" pierwiastków ziem rzadkich i w tym kierunku prowadzona jest bardzo aktywna współpraca ze Stanami Zjednoczonymi i Japonią.

Inne rozwiązanie to recykling. "Co roku każdy obywatel UE wyrzuca 17 kilogramów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. To istna miejska kopalnia" - zaznaczają współpracownicy komisarza.

UE może w końcu wykorzystać także własne zasoby. Wartość tych złóż szacuje się na 100 mld euro. We Francji wydobywać można antymon, beryl i wolfram. Hiszpania i Portugalia również mają duże zasoby.

"Musimy przełamać impas, żeby wyjść z uzależnienia" - powiedział Tajani, który oczekuje na decyzje na najbliższym posiedzeniu ministrów przemysłu państw UE na początku października. (PAP)

klm/ ap/"
Źródło

Rząd Cypru szuka za granicą pożyczki. Konkretna kwota nie została jeszcze ustalona, ale specjaliści szacują, że może ona wynieść od 10,6 do 18,4 miliardów euro. Stanowi to 100 proc. krajowego PKB - donosi agencja RIA Novosti, powołując się na raport banku Barclay's.

Cypryjskie władze chcą, by pożyczka wypłacana była do 2016 roku. Pieniądze te mają pokryć dług zewnętrzny Cypru wynoszący 6,1 mld euro raz rekapitalizację lokalnych banków. Cypryjski system bankowy ucierpiał bowiem mocno w wyniku kryzysu w strefie euro, po tym jak banki musiały odpisać miliardy euro w ramach "dobrowolnej" restrukturyzacji greckiego zadłużenia.

Cypr liczy również na pomoc ze strony Rosji. W ten sposób władze kraju uniknęłyby surowej polityki oszczędności, którą w zamian za pożyczenie pieniędzy mogłaby narzucić im Bruksela. Rosja już przekazała Cyprowi 2,5 miliarda euro w ramach nisko oprocentowanej pożyczki, ale nie wiadomo, czy będzie kontynuować tę pomoc.

Źródło: Sfora

Dzisiaj dziesiątki tysięcy osób wyszło na ulice Madrytu, żeby wziąć udział w akcji protestacyjnej przeciwko kolejnym środkom ostrego oszczędzania, podejmowanym przez rząd na tle recesji jaka ogarnęła Hiszpanię.

Ludzie opowiadają się przeciwko podniesieniu podatków i redukcji miejsc pracy w dziedzinie medycyny, wykształcenia i służb socjalnych. Demonstranci nieśli plakaty z hasłami: „Wystarczy!”, „Władze niszczą naszą gospodarkę” oraz wyrażali swój stosunek do rządu głośnym gwożdżeniem.

Spontaniczne protesty ogarnęły Hiszpanię pod koniec lipca, kiedy rząd zatwierdził nowy pakiet środków redukcji deficytu budżetowego o 65 mld euro.

Głos Rosji

Co dziesiąty pracownik w Europie miał średnio 36 dni przerwy w pracy z powodu depresji - wynika z najnowszego badania Europejskiego Stowarzyszenia Depresji.

Oznacza to w sumie 21 tys. straconych dni pracy wśród osób w wieku produkcyjnym. Ponad 30 mln mieszkańców Starego Kontynentu w pewnym momencie życia dopadnie depresja.
Badania wpływu kryzysu w Europie w miejscu pracy (IDEA) przeprowadzone wśród 7 tys. Europejczyków wykazały, że depresję zdiagnozowano u 20 proc. pracowników. Najwięcej zachorowań, 26 proc. stwierdzono w Wielkiej Brytanii, a najmniej w pogrążonych w kryzysie, ale za to słonecznych Włoszech, gdzie schorzenie dopadło tylko 12 proc. pracujących.

Wśród zatrudnionych z depresją ze zwolnień lekarskich korzystało aż 61 proc. Niemców, 60 proc. Duńczyków i 53 proc. Brytyjczyków. Najrzadziej przerwy w pracy robili sobie cierpiący na depresję Turcy (25 proc.).
Mimo rozmiarów problemu prawie jedna czwarta menadżerów nie otrzymała żadnego formalnego wsparcia ani środków na pomoc pracownikom cierpiącym na depresję. Aż 43 proc. uważa, że rządy powinny stworzyć lepszą politykę i prawodawstwo w celu ochrony zatrudnionych.

    Kryzys w miejscu pracy jest wyzwaniem zatrudnienia i społecznym, które prowadzi do poważnych zaburzeń i wymaga uwagi ze strony UE. Depresja w miejscu pracy powinna być włączona do nowej strategii Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy - powiedział eurodeputowany Stephen Hughes.

http://www.sfora.pl/Europa-pograza-sie- … wac-a48023